Om mij heen praten zo’n vierhonderd jongeren met elkaar in een eetzaal. Over het werk, het weer, het leven, hun vrije dag en wat al niet meer. Verbazend hoeveel woorden er gebruikt worden!
Heb jij geen zin om dit stukje te lezen? Vind je het wel best met het geloof? Vermijd je ‘geestelijke’ mensen en input? Weet je het allemaal niet zo zeker meer? Lees dan alsjeblieft toch even door!
In 1964 hoorde Harrison Schmitt de oproep om naar de maan te gaan. Hij gaf zich op en werd uitgekozen. In 1972 vloog hij met de Apollo 17 naar de maan, waar hij meer dan 20 uur rondreed en -liep.
Gemeente zijn doen we samen. In het koninkrijk van God zijn we samen. Later, voor Gods troon, staan we samen. Ondanks dat wij soms moeite hebben met dat ‘samen’, gaat het bij Jezus altijd om samen!
Mag ik je op deze eerste Pinksterdag iets nogal persoonlijks vragen: Ben jij het afgelopen jaar gegroeid in je liefde voor de Heilige Geest? Ben jij meer van Hem gaan houden?
Wat gij wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander. De toon van dit vers klinkt positief, proactief. Het gaat hier niet alleen om wat je níet moet doen, maar juist ook om wat je wél kunt doen.
Veel mensen hebben wel iets met God of een god. Dat maakt over God praten makkelijk en ingewikkeld tegelijk. Als jij iemand vertelt dat je tot God bidt, denkt die misschien aan een mystieke god.
Nog één knuffel en weg is hij. Ik rijd van Schiphol terug naar een stil huis. Nu wonen mijn beide zonen een paar jaar in het buitenland. De weken na het afscheid wordt de stilte tastbaar.
Zingen… De één houdt er van, de ander vindt het maar niks. Maar de Bijbel roept ons op om te zingen. In de Bijbel staan liederen waarbij de opdracht klinkt: leer dit lied uit je hoofd, zing het vaak.