Ik heb er wekelijks mee te maken. Maar jij kent ze ook uit je omgeving. Of je hebt het zelf meegemaakt. Een scheiding, die voor een van de partners, als donderslag bij heldere hemel komt.
‘Ik hoop maar dat we weer een dochter krijgen,’ zei mijn man toen we de derde verwachtten. Ik begreep het niet. Een zoon leek me fantastisch. En ik dacht altijd dat mannen juist een zoon wilden om mee te voetballen en aan auto’s te sleutelen.
Het is al weer een paar jaar geleden, maar het moment staat nog in mijn geheugen gegrift. Onze oudste dochter, Linde, ging voor het eerst naar school. Ik had speciaal een week vrij genomen, om dat proces goed te kunnen begeleiden. Wat was ze nog klein.
Onze zoon Pim is inmiddels bijna twee jaar. Hij doet ons de hele dag na. Het liefst zit hij tijden achtereen met een van onze smartphones aan zijn oor. Niemand weet wat hij zegt en hij eindigt standaard met ‘doe-oeg’.
Toen onze oudste dochter Linde drie jaar oud was, had zij een vriendinnetje dat volledig door haar was verzonnen. Een leuk zwart meisje met kleine krulletjes. Als we ergens naartoe gingen, vroeg ze: ‘Mag Sabien ook mee?’
Geld is een thema waar we het liever niet over hebben. En toch… voor je het weet, gaat geld een steeds belangrijkere rol spelen in je leven, want je kunt er altijd nog wel een beetje extra van gebruiken.
‘Mama, wanneer kom jij overblijven op school?’ Onze dochters hebben deze vraag regelmatig gesteld. Altijd aan mij, nooit aan mijn man. En steeds levert dit een schuldgevoel op, want ik werk op de dagen dat er wordt overgebleven.
‘Mama, ik heb gedroomd!’ Onze dochter Linde roffelt op maximale snelheid van de zoldertrap naar onze slaapkamer. Tranen stromen over haar wangen. ‘Er waren twee honden, en ze beten me doormidden!’
Falen, mislukken, een confronterend thema. Ik denk met enige regelmaat: Anje, had dit nou niet anders gekund? Juist omdat ik nogal wat ballen hoog te houden heb, heb ik best weleens het gevoel dat ik iemand tekortdoe.