Pasen

Misschien heb je het paasverhaal al vaak gehoord. Het lege graf, de verbaasde mensen, de twijfel, het ongeloof, de verwondering. Nu lees je het weer en word je opgeroepen dit steeds weer te horen: ‘Jezus leeft!’

Vandaag begint de stille week. We lopen het mysterie van het kruis en de overwinning tegemoet en houden onze pas steeds meer in. We worden stil van de gehoorzaamheid, liefde en pijn van Jezus.

In Lukas 7 lees je over de vrouw die Jezus’ voeten zalft. Stel je het eens voor… De deuren van het huis van Simon de farizeeër staan open terwijl Jezus de maaltijd deelt met andere farizeeërs.

Het vrijmoedig naderen betekent dat we niét weglopen van Jezus, maar naar Hem toegaan. Dat we niet onze ogen sluiten, maar openen voor Jezus Christus zelf. Hij is zó anders dan wij, maar ons toch in alles gelijk geworden.

Ik zoek naar een plaats waar mijn ogen tot rust kunnen komen, maar voordat ik het weet, word ik verstoord door alles wat ik zie. Ik zie wat voor ogen is en zoeken naar een plek waar ik vervulling kan vinden.

Bloed is voor mens en dier van levensbelang. Biologisch gezien is het een complexe vloeistof die cellen, voeding, zuurstof, antilichamen tegen ziekten, hormonen en andere stoffen bevat.

Al eeuwenlang wordt er nagedacht over het volmaakte offer dat Jezus heeft gebracht. Maar het is nog niet zo makkelijk om ruimte te maken in je hart en hoofd om werkelijk stil te staan bij het lijden en sterven van Jezus.