Ik zit op mijn knieën voor de diepvries. Het is weer die tijd van het jaar… Vlak voordat we zuidwaarts rijden om een paar weken niets te doen, fluistert de diepvries zachtjes dat het tijd is om ontdooit te worden.
Reikhalzend kijk ik uit naar de zomervakantie. Want dán heb ik ein-de-lijk tijd om tot rust te komen, lekker te luieren in de zon en nu toch eindelijk dat leuke nieuwe koffietentje uit te proberen.
Hoe sneller, hoe beter; het zou mijn motto kunnen zijn, want ik ben dol op snel (en altijd in voor beter). Snel naar het dorp, om boodschappen te doen. Snel een lunch in elkaar flansen. Kortom: niets fijner dan snel.
‘Even wachten, hè? Pas oversteken als mama bij je is. Ja, ga maar. Nu even zoeken waar de lift is. O, daar, duw jij op het knopje? Nu moeten we wachten tot die beneden is.’ Even later: ‘Geef je fiets maar aan mama.’
‘Ontdek de artiest in jou’ is de titel van ons nieuwe boek, dat over een weekje verschijnt. De titel zegt eigenlijk al een beetje waar het boek over gaat: over een ontdekkingsreis die geloof verbindt met creativiteit.
Ik schuif de kat opzij en plof op de bank. Het was een lange dag. Een iets te volle hersenpan van alle prikkels, indrukken en bijbehorende gedachten. Tuitende oren van alle gesprekken. Een lichte hoofdpijn van het staren naar m’n beeldscherm.
Vorig jaar heb ik bijgehouden hoeveel boeken ik las. Ieder stapeltje werd gefotografeerd en vereeuwigd op Instagram. Ik kwam tot een totaal van 153 boeken. Gek genoeg viel mij dat een beetje tegen, ik dacht echt dat ik de 200 zou halen!
Als de zomervakantie aanbreekt en de dagelijkse sleur enkele weken lang doorbroken wordt, merk ik vaak hoe hard ik daar aan toe ben. Na een jaar van werken, kan zo’n onderbreking verfrissend zijn.
Vrijdagochtend, tegen tienen. Een kakofonie van geluiden verwelkomt me... Het is weer tijd voor onze orkestrepetitie. Sinds jaar en dag maak ik deel uit van een 'seniorenorkest', mannen en vrouwen van 55+.