Onze zoon Pim is inmiddels bijna twee jaar. Hij doet ons de hele dag na. Het liefst zit hij tijden achtereen met een van onze smartphones aan zijn oor. Niemand weet wat hij zegt, maar hijzelf is stellig overtuigd van zijn betoog. Hij eindigt standaard met ‘doe-oeg’.
Zijn zussen doen op hun manier precies hetzelfde. Zo hield onze oudste dochter Linde (7) mij laatst een spiegel voor, toen ze niet wilde komen om haar haren te laten borstelen: ‘Mama, je moet nu kiezen: of je mag nu m’n haar kammen en krijg ik een snoepje, of ik ga met dit haar naar school. Ik tel tot drie en dan moet je gekozen hebben, want anders kies ik.’
Help! Wie hoor ik hier praten?
Dat ouders het grote voorbeeld van hun kinderen zijn, zie ik niet alleen in mijn dagelijks leven thuis terug. Ik zie het ook in mijn werk, maar dan vaak in schrijnendere vorm. Als kinderen moeten meemaken dat hun ouders gaan scheiden, heeft dat op heel veel vlakken grote consequenties. Zo heeft een kind van gescheiden ouders tweemaal zo veel kans dat het zelf vroeg of laat ook in een echtscheiding belandt.
Een van de gevolgen van een echtscheiding is dat het ideaalbeeld dat kinderen van hun ouders hadden op losse schroeven komt te staan. Daarom is het heel belangrijk dat kinderen in elk geval hun beide ouders blijven zien.
Als ouders willen dat hun kinderen, ondanks de scheiding, toch blijven leren van hun manier van relatievorming, dan zullen ze alles op alles moeten zetten om samen ouders te blijven. Dit betekent dat ze samen afspraken blijven maken over hun kinderen en dat zij bereid zijn samen op bijvoorbeeld ouderavonden, kerstvieringen, toernooien en later het huwelijk van hun kinderen aanwezig te zijn. Als dat allemaal niet lukt, groeit de kans dat kinderen later forse problemen hebben met zich hechten en een duurzame relatie aangaan.
Ik vind het best confronterend te bedenken dat mijn doen en laten zo’n direct effect hebben op het welzijn van onze kinderen in de toekomst. Aan de andere kant is het vooral geweldig dat ik zo’n mooie verantwoordelijkheid in handen heb gekregen. In elk geval hoop ik dat onze dochter geen schadelijker gedrag van mij overneemt dan de manier waarop ik haar soms de les lees.
Als je gaat scheiden, is er veel pijn en verdriet, maar ook veel onzekerheid. Hoe moet je verder met je leven? Wat kun je verwachten in het verwerkingsproces? En hoe kun je de kinderen hier het beste doorheen helpen? Maar ook: wat betekent God in dit alles? Met Leven met scherven willen de auteurs je helpen om een begin te maken met de verwerking van een echtscheiding. Heel zorgvuldig en meevoelend word je op weg geholpen en krijg je alle praktische informatie die je nodig hebt. Aan bod komen onderwerpen als verlies en rouw, omgaan met kinderen, je ex en schoonfamilie, maar ook juridische thema’s als mediation, ouderschapsplan en financiën. Het boek bevat verwerkings- en bezinningsvragen met schrijfruimte. Zo kun je je ervaringen van je af schrijven.