En ik dacht nog wel dat het goed was! Ze leek echt het perfecte meisje. Mooi, lief, aardig, serieus met God bezig. Ik had God echt gebeden of Hij het wilde doen. Dat dit meisje hét meisje zou zijn.
Gij zult niet echtbreken... Toen we de Tien Geboden behandelden, kwam dit gebod uiteraard ook voorbij. Maar wat een gebod voor twee jongens... En hoe moet ik hun uitleggen wat de huwelijkstrouw inhoudt?
Ken je dat? Dat je mensen vraagt hoe het gaat en als antwoord krijgt: 'Druk!' En om heel eerlijk te zijn, dat is ook altijd mijn antwoord. Maar of ik daar nou zo gelukkig van word? Heel eerlijk gezegd, helemaal niet.
Rust. Stilte. De wind horen ruisen en de regen tegen je raam horen slaan. Met een bakkie thee kan ik dan heerlijk voor me uit staren en nadenken over m'n leven. In wat voor seizoen leef ik nu eigenlijk?
Tijdens mijn werk in de zorg zie ik dagelijks oude mensen. Als ik hen was, zie ik hun naaktheid. Ik word daar vaak door ontroerd. Een oud lichaam is als een boek, elke rimpel vertelt een verhaal.
Soms heb je van die gesprekken die je raken en een onuitwisbare indruk op je achterlaten. De nood van een jonge vrouw die als single net haar moeder had verloren. Maar niemand durft te vragen hoe het gaat.
Twijfelen over de toekomst is iets wat we de dagen na het voorstel regelmatig gedaan hebben. Doen we er wel goed aan, waar beginnen we aan, wat als... Twijfelen mag, en is logisch bij grote ingrijpende beslissingen.
Als rechtgeaarde boerendochter opgegroeid in de Gereformeerde Bondskerk op het Veluwse platteland is het mij met de Brinta ingegoten: Biddag voor gewas en arbeid = lente in aantocht!
Laatst deed ik een ontdekking. Namelijk: wanneer je in de spiegel kijkt, ligt de focus vaak op jezelf. Op hoe je eruitziet, wat voor kleur jouw ogen hebben... Daarbij kun je niet zien wat er om je heen gebeurt.