Wil je in mijn vriendenboekje schrijven? Deze vraag is jou vroeger vast ook gesteld, waarna je enthousiast opschreef wat jouw lievelingseten was en je favoriete boek, wat je hobby’s waren, wat je later wilde worden…
‘Mam, er is een pakje voor je afgeleverd.’ Ik krijg geen gelegenheid om de boodschappentas op het aanrecht te zetten, als ik thuiskom. Mijn dochter is al bezig om het pakje open te maken.
Zelden las ik een boek dat zo herkenbaar is als laatst. Misschien omdat het handelt over een thema waar vrijwel elk gezin zelf een boek over kan volschrijven: het huishouden.
Vraag maar raak. Het is een advies van de natuurkundige Einstein. Hij zei namelijk dat het belangrijk is om niet op te houden met vragen stellen. En inderdaad, door vragen te stellen, kom je veel te weten.
Een paar jaar geleden ging onze oudste drie maanden van huis om in het buitenland te studeren. De vrijheid lonkte, weg van moeders vleugels! Hoewel, soms zijn die vleugels van mama best handig.
Oeps, nu heb ik er alweer iets uit gefloept, voordat ik heb nagedacht! Denk jij dat ook weleens? Bijvoorbeeld nadat je er in je boosheid wat lelijke woorden uit hebt gegooid.
Het is zo’n ochtend waarop het een race tegen de klok is; hangende kinderen en gestreste ouders vormen de hoofdingrediënten. Wanneer we ons haasten om op tijd te zijn, denk ik maar één ding: Vlug!
Wij hebben een tuin. Een mooie moestuin waarin we onze groente verbouwen. Die tuin is een erfenis van mijn vader. Hij heeft er vroeger in geboerd en nu hij er niet meer is, ben ik de trotse tuinboerin.
Zo rond de maaltijd is het bij ons vaak druk. Waar is de tijd gebleven dat je rustig om tafel zat en je enige zorg was dat er meer spinazie in de mond van je kind zou belanden dan op de grond?