Ik heb een Micha-cursus gedaan. Een wát? Een Micha-cursus. Dat is een cursus waarin je leert goed en recht te doen aan mens en milieu. Thema’s die voorbijkomen zijn ‘consuminderen’, ‘genieten van genoeg’, ‘God en geld’, ‘de schepping’ en nog veel meer. Ik en de andere deelnemers leerden dat het ertoe doet wat we doen, al lijkt dat soms niet zo. Een klein stapje is ook een stap in het bewust omgaan met de schepping, met het milieu, en met onze medemens. Prachtig toch?
Maar dan de praktijk. Die is best lastig, maar het gaat er dus om dat ik met kleine stapjes doe wat ík kan doen. Dus helemaal vegetarisch worden, hoeft niet. Pfieuw! En nooit meer nieuwe kleren kopen, is ook geen verplichting. Gelukkig! Wat wel kan, is wat meer tweedehands kleding kopen, proberen eerlijke kleding te kopen en af en toe een dagje zonder vlees.
Daarmee kwam ik dus thuis bij mijn man, dochter en drie zoons. Zij volgden mijn Micha-vorderingen argwanend, met name onze zoons, want dat zijn carnivoren tot op het bot. ‘Wat eten we vanavond?’ is een veelgehoorde vraag bij ons thuis. ‘Eten we wel vlees?’ komt er nu vaak achteraan en wantrouwig wordt dan het deksel van de pan gelicht.
Op een avond maakte ik vegetarische curry. Superlekker! Vond ik dan. En rijstsalade met mango, maar zonder vlees. Niet oké, vonden de kinderen. Toegegeven, de cursusleidster van de Micha-cursus had die rijstsalade ook gemaakt en die van haar was echt lekkerder, maar toch…
Het leek zo’n goed idee: in plaats van vegetariër flexitariër worden, zodat ik niet elke dag vlees eet, maar wel geregeld. Alleen zijn onze kinderen niet flexibel, he-le-maal niet flexibel! Die willen gewoon vlees, elke dag, en bij de patat niet één maar minimaal twee frikadellen!
Ze zullen wel geen vrienden worden, mijn kinderen en Micha. Maar dat hoeft gelukkig ook niet. Want Micha was een profeet, en profeten stonden erom bekend dat ze niet met iedereen vriendjes waren. Met lang niet iedereen zelfs. Profeten hadden de taak de waarheid te vertellen, te prikkelen en vooral geen water bij de wijn te doen. Dus dat blijf ik dan ook maar doen, namens Micha, en ik neem het gesputter voor lief. Ik vertel de waarheid nog maar eens en doe vooral geen water bij de wijn.
En géén kip in de curry!