Loslaten bestaat niet

Elke keer als ik een sirene hoor, zie ik mezelf weer in de ambulance zitten. Mijn plaats is voorin naast de chauffeur, terwijl mijn zoon van zes achterin ligt. Niets kan ik doen om zijn pijn te verzachten. Niets kan ik zeggen om zijn angst weg te nemen. Ik kan zijn hand niet eens vasthouden, hem niet in de ogen kijken. Het is alsof ik midden in een storm op zee zit en bijna overboord sla. Die rit en dat gevoel van machteloosheid zal ik nooit vergeten.

Een periode van ziekenhuisopnames, een operatie en veel onzekerheid volgde. Mijn zoon herstelde. Goddank! Vriendinnen vroegen mij vaak: ‘Kun je hem nu wel met een gerust hart naar school laten gaan of buiten laten spelen?’ Ik had de keuze tussen angst of vertrouwen. En voor die keuze sta ik steeds opnieuw.

Angst zegt dat je kunt verliezen wat je dierbaar is. Angst waarschuwt je om niet de grip kwijt te raken. Angst dwingt je tot controle. Vertrouwen is een duik in het diepe, je laten vallen en hopen dat je opgevangen wordt. De keuze was niet zo moeilijk als je misschien zou verwachten.

Want angst en controle hadden het ongeluk niet kunnen voorkomen. Ik dacht misschien dat ik de touwtjes in handen had. Maar ik heb aan den lijve ondervonden dat dit een illusie is. In één seconde stond mijn hele leven op z’n kop. Toen ik dacht dat ik alles onder controle had, overtuigde een afgebroken tak hoog uit een boom mij van het tegenovergestelde. Vanaf dat moment wist ik: het heeft geen zin om de touwtjes weer in handen te willen krijgen. Het is zinloos om mijzelf of mijn kinderen te willen behoeden voor verder onheil. Dat heb ik niet in de hand.

Je zou denken dat vertrouwen en loslaten de tegenpolen zijn van angst en controle. Maar loslaten bestaat niet. Want dat suggereert dat je eerst iets vasthad. Ik kan de controle over mijn kind niet loslaten want ik heb ervaren dat ik die controle nooit echt gehad heb. Het gaat om vertrouwen en overgeven. Ik leer steeds opnieuw om mijn kind over te geven in de handen van degene die wel de touwtjes in handen heeft. Dwars door moeilijke tijden heen ervaar ik dat God er is. Niet als degene die alles oplost, maar als degene die liefdevol aanwezig is en mij kracht geeft om me te laten vallen in het onzekere.

Tekst: © Gewoon leven met God (Willemijn de Weerd, Ingrid Plantinga)

Gewoon leven met God van Willemijn de Weerd en Ingrid Plantinga neemt je mee in het dagelijks leven van acht bijbelse personen. Gewone vrouwen en mannen die, net als jij en ieder ander, lachen, huilen, groeien, worstelen en loslaten. Door te ontdekken welke weg God met hen gaat, zul je steeds meer van God in je eigen leven zien.