Ruimte in mijn hoofd

Johan zit naast mij aan mijn ziekenhuisbed. Ik voel weer een enorme hoofdpijnaanval komen opzetten. Vanuit mijn nek trekken soort weeën door mijn hoofd heen. Als het weer wat afzakt en ik weer iets kan zien, zie ik dat er twee artsen naast mijn bed staan.

‘We hebben geen goed nieuws. Op de scan die we net gemaakt hebben, zien we een grote tumor en een kwart van je hersenen zit vol met vocht.’ Er volgen nog meer woorden, maar het dringt niet goed tot me door. Daarvoor ben ik al te ver van de wereld. Weer een hoofdpijnaanval die komt opzetten.

Diezelfde middag is er overleg met verschillende artsen. Is dit nog te opereren? Durven ze het aan? Uiteindelijk is het besluit dat men een operatie aandurft. In de week die volgt, krijgen we meer informatie. De tumor is agressief en het vocht zorgt voor verlies van gezichtsvermogen. De tumor zal verwijderd worden door een zes uur durende hersenoperatie; doen we dat niet, dan is de verwachting dat ik nog een paar weken te leven zal hebben. Een operatie kan mij tijd geven.

Kun je het feit dat ze me konden opereren geluk noemen? Een buitenkansje? Mazzel? Best moeilijk om te beantwoorden. De operatie was zeer risicovol en er is nog steeds kans op onherstelbare schade. Een operatie kan me extra tijd geven, maar we weten dat het uitstel is. Medisch gezien word ik niet meer beter, want er bevinden zich al meerdere uitzaaiingen in mijn lichaam.

Ben ik boos? Mensen vragen weleens of ik boos ben op God. Maar nee, ik ben nog nooit boos geweest. Heb me niet afgevraagd: waarom ik? Het overkomt mij en ik probeer ermee te dealen. Ik kan hoog of laag springen, maar uiteindelijk gaat de kanker niet weg. Wel heb ik soms vraagtekens bij de weg die ik moet afleggen. Waarom zo veel behandelingen? Waarom moet mijn lichaam zoveel littekens krijgen? Waarom moet het deze manier kapotgemaakt worden? Bij deze hersentumor heb ik gedacht: waarom moet dit ook nog? En toch. Toch kan ik zeggen dat ik ergens rust heb gevonden.

Hoe kijk jij naar de hand van God in je leven? Waar is God in pijn en moeite? Heb jij vragen? Stel dat je antwoord krijgt op jouw vragen, heb je dan wel eens nagedacht hoe je daarop zou reageren?

Ik mocht weer wakker worden uit de operatie. Het herstel gaat stapje voor stapje. Ik kan nog steeds niet goed kijken en het licht van de laptop doet pijn aan mijn ogen. In de afgelopen periode is er zo veel gebeurd. Eindelijk kan ik een blog laten schrijven. Iemand helpt mij en ik mag diegene zijn typende handen gebruiken. Heerlijk om dingen weer te kunnen delen. Dat geeft weer ruimte in mijn hoofd.

Doordat de tumor uit mijn hoofd is verwijderd, is er ruimte ontstaan. Er breekt nu een tijd aan dat ik die ruimte in mijn hoofd kan gaan vullen.

Vullen met mooie, waardevolle momenten.

Leestip: Een tijd geleden las ik het boek Waar is God als ik pijn heb, door Philip Yancey. Aanrader.