“Mamaaaaa… Amen!” Mijn zoon van 20 maanden herinnerde me aan het feit dat we nog niet samen gebeden hadden voor zijn hapje. Whoopsie, dacht ik. Toch was ik stiekem ook een beetje trots op deze kleine meneer, die al met gevouwen handjes klaar zat om te danken voor de lekkere hapjes die weer klaar voor hem stonden.
Mijn zoon is een heerlijke kletskous. Hij kletst de oren van je hoofd, zegt alle woorden na die uit mijn mond komen en zingt de leukste liedjes. Het is een enorm gezellig en vrolijk manneke, die alle aandacht heeft voor wat je zegt. Zijn vader en ik (en zijn opa’s en oma’s, tantes en ooms) zijn z’n grote voorbeeld en dat brengt best een verantwoordelijkheid met zich mee. De Bijbel zegt hierover:
“Leer een kind van jongs af aan de juiste weg, en het zal er niet van afwijken wanneer het oud geworden is.” (Spreuken 22:6)
Ik wil uiteraard mijn zoon de juiste weg wijzen. Geen lichte taak, maar wel een heel mooie. Ik wist dat het moeder-zijn een van mijn grootste levenslessen zou zijn en dat is het ook absoluut. Wat wil ik mijn kinderen voorleven? Wat voor een voorbeeld wil ik voor ze zijn? Als ik daar over nadenk, zie ik ook zeker dingen die ik niet aan hem zou willen overdragen.
Verstoppen zit er niet in. Hij houdt me namelijk goed in de gaten en doet nu al dingen na, waarvan ik me niet bewust was dat ik die deed. Of wel, maar een beetje stiekem deed. Zo hebben wij in de familie de nare gewoonte om pannen en borden extra schoon te maken op een heel speciale manier. En ja hoor… pas zat mijn lieve zoon met zijn hoofdje in zijn kommetje om hem helemaal schoon te maken. En vertel je man dan maar eens dat je echt niet weet waar hij dat nou van heeft!
Ik ben dan ook zo blij dat ik de opvoeding niet alleen hoef te doen. Dat Boaz ook een Hemelse Vader heeft die altijd voor hem zorgt en van hem houdt. Ik bid dat Boaz over 50 jaar nog steeds met gevouwen handen zit voor zijn eten en ook nog steeds ’s ochtends in bed op zoek gaat naar zijn Bijbel. Toch moet ik er nu nog niet aan denken dat ik zijn “Papaaaaa… Baaibooooolll (bijbel)” moet missen, ondanks het feit dat die ‘Baaaiboooollll’ nog wel eens op mijn net ontwakende hoofd beland. Dus geniet ik nog maar even van, ook om 7 uur ’s ochtends.