Cheesecake

Goudbruin, knapperig en kakelvers staat-ie op het aanrecht. En dat ziet Tweede Zoon ook. ‘O mam, wat is dat?’ Ik: ‘Een cheesecake.’ Zoon: ‘Mag ik die?’ Eigenlijk zijn de zaterdagse baksels voor zondag, maar vooruit: ‘Proeven jullie maar of je ’m lekker vindt,’ zeg ik. ‘Ja,’ mengt Oudste Zoon zich in het gesprek. ‘Dan zijn wij de jury.’ Ik: ‘En dan geven jullie als de taart op is een cijfer…’

Er wordt driftig geknikt, terwijl ik de taart aansnijd. De aardbeiengarnering vindt Tweede Zoon volstrekt overbodig; duurt veel te lang. Voorzichtig zet ik even later twee nog warme taartpunten op de tafel. Zoons nemen hun plaats in; tegenover elkaar, op hun knieën, vork in de aanslag. En dan wordt het stil.

Vanaf het hoofd van de tafel sla ik mijn kleine juryleden gade. Ze nemen hun taak uiterst serieus. Bodem en vulling worden zelfs afzonderlijk geproefd. Af en toe spiekt er een oogje mijn kant op. En ja, ergens in mijn buik fladdert iets wat op zenuwen lijkt. Het doet er nu eenmaal toe wat zij van deze hier-heb-ik-mijn-best-op-gedaan-creatie vinden.

‘Wil je nu je cijfer weten?’

‘Mam, wat is eigenlijk een cijfer?’ vraag Tweede Zoon zich af, nadat hij de helft van zijn taartpunt opheeft. Ik: ‘Eén, twee, drie, vier…’ Oudste Zoon gniffelt: ‘Ik ken een jongetje dat niet verder kan tellen dan drie. Dan krijgt hij buikpijn.’ En weer verdwijnt er een stuk taart in zijn mond. ‘En weet je nog van die wedstrijd, van die taartenbakkers, met zo’n echte jury?’ Ik knik. ‘Zullen we dat weer kijken?’ Weer knik ik, terwijl ik glimlachend naar de laatste kruimels op de bordjes voor mij kijk.

Tweede Zoon: ‘Wil je nu je cijfer weten?’ Ik, nu toch echt zenuwachtig: ‘Graag.’ Oudste Zoon mag eerst. ‘Denk je een honderd?’ Ik haal mijn schouders op. ‘Nee, je krijgt een duizend van mij.’ Ik: ‘Echt? Wow!’ Tweede Zoon: ‘En van mij krijg je een duizendhonderdduizendveertigmiljoenhonderd.’ Oudste Zoon: ‘En van mij krijg je ook nog het laatste cijfer dat bestaat.’

Dus niet om het een of ander, maar hierbij verklaar ik mijzelf tot ‘meesterthuisbakker van de week’.

PS De taart is op.