Koester dat buikje!

Een jaar geleden begonnen onze paden zich te scheiden. Althans, dat schat ik, want helemaal zeker weet je dat natuurlijk nooit met zoiets. In het begin deed ik nog verwoede pogingen om ’m terug te winnen, was ik bijna op het claimerige af. No way, dat me dit zou overkomen…

Maar niks mocht baten: mijn slanke taille was ineens foetsie. En tja, zo gaat dat in een vrouwenleven. Door het kelderen van je oestrogeenvoorraad tijdens de overgang krijg je nou eenmaal wat ‘mannelijker’ vormen en nestelt vet zich rond je middel. Ook worden je stevige, ronde billen ineens een soort platte pannenkoeken.

Het is gewoon een natuurlijk proces en ik ben er een schoolvoorbeeld van. Mijn maatje 38 is ineens een maatje 40 geworden. En geloof me, dat was wennen voor iemand die voorheen altijd door het leven ging als een magere bonenstaak die alles kon eten zonder ooit een grammetje aan te komen.

Het duurde dus even voor ik kon accepteren dat mijn lijf er anders uitziet. Maar het werd wat makkelijker toen een gynaecoloog mij vertelde dat het hebben van een beetje buikvet best voordelen heeft. Stottert of stopt je menstruatie, dan produceren je eierstokken namelijk nauwelijks of geen oestrogeen meer en het kelderen van dat hormoon heeft invloed op van alles en nog wat. Je loopt bijvoorbeeld een groter risico op het krijgen van hart- en vaatziekten en botontkalking. Buikvet produceert een voorraadje verzwakt oestrogeen dat je nog een tijdlang ietwat beschermt tegen zulke nare zaken.

Koester dat buikje dus! Overigens houdt dat helaas niet in dat je daarmee een vrijbrief krijgt om als overgangster voortaan maar van alles te snaaien. Verzadigde vettigheden en suikerbommen verhogen juist weer je kans op hart- en vaatziekten en andere ellende. Bovendien is je stofwisseling trager en heb je minder calorieën nodig om op de been te blijven.

Met dit in het achterhoofd ben ik zelf anders gaan eten: bewuster en minder. Bovendien beweeg ik meer. Ik doe vaker een ommetje, ga twee keer per week zwemmen en volg regelmatig een stevig wandelprogramma van een Amerikaanse fitnessdame.

En mijn buikje? Dat is er nog steeds en wiegt gezellig met me mee. Maar da’s oké.

Tekst: © Mariëtte Woudenberg