Na acht weken is het tijd om de balans op te maken. Het was een boeiende en enorm leerzame periode. In deze laatste blog deel ik graag nog wat tips met jullie en kijk ik terug op acht weken minder afval.
Ik heb namelijk ontdekt dat heel veel spullen eigenlijk overbodig zijn. Zo stonden er altijd tissues op mijn boodschappenlijstje: handig om je neus te snuiten. Maar snotneuzen afvegen gaat dus ook prima met een ouderwetse katoenen zakdoek (of gewoon met een lapje, ik maakte ze van hydrofiel luiers). Dat scheelt weer veel papier dat geproduceerd en gebleekt wordt.
Bakpapier is bijna overbodig als je een bakmat hebt, deze kun je afwassen en steeds opnieuw gebruiken. De keukenrol gebruik ik nu een stuk minder: om iets in te vetten heb ik een bakkwastje aangeschaft. Daarmee vet ik ook de muffinvorm in, zo heb ik geen papieren vormpjes meer nodig.
De plastic flessen met handzeep en afwasmiddel zijn vervangen door twee gezellige stukjes zeep. Gaat prima; ik haal even de afwasborstel over de schoonmaakzeep, en ik heb een schuimend sopje. Die afwasborstel is overigens van gerecycled plastic en heeft zelfs een vervangbare kop. Als je je keuken vanuit no-waste oogpunt gaat bekijken, zijn er zo een heel aantal simpele dingen die je makkelijk kunt aanpassen.
Het project zelf schoonmaakmiddelen maken, is helaas mislukt. Ik vond het een vreselijk werkje en de schoonmaker werd er ook niet blij van. Daarom koop ik nu maar het meest verantwoorde merk dat ik kan vinden: Marcel’s green soap. Het voelt wel een beetje als een mislukking. Maar zoals een zeer duurzame vriendin zei: ‘Je kunt niet alles.’
Hoe ziet mijn afvalvrije leven eruit na acht weken? De vuilniszak in de keuken wordt eens in de zestien dagen vervangen. De container wordt eens in de zes weken geleegd. Voorheen was dit respectievelijk zes dagen en elke twee weken. We hebben dus behoorlijk wat stappen gezet!
De basis is op orde, vooral wat eten betreft. Maar de prullenbak raakt vooral vol met verpakkingen van dingen die nieuw gekocht zijn. Daarin wil ik graag andere keuzes maken, maar dat is niet altijd mogelijk. Bij het eten zijn het vooral de bijzondere dingen die het lastig maken, zoals een ijsje, snoepje of sausje. Ook ontstaat er al snel een probleem wanneer er drukte of ziekte is.
Ik heb vooral ontdekt dat leven met minder afval veel verder gaat dan verpakkingen alleen. Het heeft te maken met bewust omgaan met grondstoffen en met de aarde. Niet klakkeloos alles nieuw kopen, niet zomaar overal naartoe rijden of vliegen. Bewust en duurzaam je kleding kopen. Best lastig allemaal, want iedere keer moet ik weer zoeken naar de balans: een duurzame keuze, maar niet enorm duur of tijdverslindend.
Ik heb enorm veel geleerd van deze blogserie. Vooral hoe ontzettend veel plastic overal wordt gebruikt en hoe lastig het is om dit te vermijden. Maar ook hoeveel mooie, milieuvriendelijke en handige alternatieven er zijn. Ik heb genoten van de ontdekkingstocht. Maar hij is nog niet voorbij! Ik ga gewoon lekker door met afval verminderen. Er komt vast nog eens een update!
Wil je meer lezen over groen en duurzaam leven? Dan is Groen op hakken een boek voor jou. Dit boek is namelijk geschreven voor vrouwen die het best iets groener willen doen, maar niet zo goed weten hoe. Vol tips en ervaringen om duurzamer te leven, met een heerlijk positieve insteek. Ook wie al enthousiast begonnen is en nog een stapje verder wil gaan, vindt hier meer informatie en inspiratie. De tips zijn ingedeeld in drie niveaus, voor elk wat wils: groen, groener, groenst. Onderwerpen als voeding, kleding en kinderen komen aan bod, aangevuld met veel tips, columns en lekkere recepten.