Soms gebeurt er opeens een klein wonder. Zoals afgelopen week. Over een pad vlak bij onze flat kwam een man zwaar leunend op een kruk mijn kant op strompelen. ‘Wat een mooi hondje!’ zei hij, toen hij dichterbij gekomen was. Hij strekte zijn hand uit naar onze enthousiast kwispelende pup Fika en terwijl hij moeizaam bukte en Fika aaide, maakten we een praatje. Auto’s raasden langs achter de struiken. Om ons heen bloeiden narcissen en madeliefjes.
Ik voelde Gods liefde voor deze man. ‘Hebt u pijn?’ vroeg ik. Hij kwam met moeite overeind.
‘Ja. Ik heb een ongeluk gehad.’ Zijn heup bleek verbrijzeld te zijn, daardoor was zijn linkerbeen nu korter. ‘En mijn andere been…’ Hij trok zijn broekspijp op. Er werd een gapend gat van tien centimeter zichtbaar op zijn scheen, waarin het bot blootlag. Ik wist niet dat je met zo’n wond kon lopen… Hij vertelde over de gevolgen voor zijn leven en ik dacht: wat gun ik hem Gods genezende liefde.
‘Bent u gelovig?’ vroeg ik.
‘Ja, ik bid elke dag tot God. Zo overleef ik het. Ik ben moslim.’
Ik knikte. ‘Ik ben een christen.’
‘Dat is bijna hetzelfde,’ vond hij.
Ik knikte. ‘Er zijn overeenkomsten. Het verschil is dat wij geloven dat Jezus de Zoon van God is, Die Zichzelf gaf voor onze zonden. Hij houdt van u. Vindt u het goed als ik voor u bid?’
‘Graag!’ zei hij, en toen, aarzelend: ‘Ik zie het in je ogen: zo veel liefde… Ik zie iets van God.’
Het verbaasde mij, dat hij het kon zien: een liefde die veel groter is dan ik ben. Met een groot verlangen in zijn ogen, strekte hij zijn hand uit om mijn hoofd aan te raken, alsof hij Gods liefde wilde vastpakken. ‘Mag ik… Ik wil wat jij hebt.’
‘Zal ik anders uw hand vasthouden, terwijl ik voor u bid?’ stelde ik voor. Dat vond hij ook goed. Samen gingen we naar God. Ik bad om genezing voor zijn hart, dat beschadigd was door alles wat hem was overkomen. Tranen rolden over zijn wangen. Daarna bad ik om genezing voor de pijn in zijn lichaam.
We stonden even stil bij elkaar. De wind ruiste vredig door de bladeren, vogels zongen. Hij bewoog zijn benen.
‘De pijn is veel minder,’ zei hij toen verrast. Hij pakte mijn hand nog even. ‘Ik weet niet wat je gedaan hebt. Je hebt mijn hoofd en mijn hart schoongemaakt.’
‘Dat heeft God gedaan,’ zei ik. Door liefdevolle aanraking en gebed kan God verbazingwekkende dingen doen. Zijn Geest werkt met liefde door ons heen om iets van de last van het lijden van mensen af te tillen.
‘Hoe heet je?’ vroeg hij. ‘Ik moet je naam onthouden.’
‘Ik ben Esther,’ zei ik. ‘Maar de naam die u kunt onthouden, is “Jezus”. Hij heeft dit uit liefde voor u gedaan.’
Hij had thuis een Bijbel, zei hij. Ik vertelde hem waar hij meer kon lezen over Jezus. Dat zou hij doen.
Toen hij zijn weg vervolgde, keek ik hem na. Zijn schouders waren rechter, zijn tred lichter. Af en toe tilde hij zijn kruk hoog op, in een gebaar van vreugde, en deed een paar stappen zonder. In de bomen zongen vogels, bloemen bloeiden in het gras.
Toen was Fika het zat. Ze maakte een dartele sprong en plukte een narcis, die feestelijk uit haar bruine snoetje stak. Ze daagde me uit om te rennen. Ik rende, een klein eindje maar, want mijn eigen genezing is ook nog in de maak. Samen vierden we een feestje, omdat liefde ook vandaag weer een stukje pijn overwon.
Wil je meer lezen over Gods liefde? Lees dan Jaag de liefde na, het weekboek over leven uit liefde, waaraan Esther meeschreef. Het geeft inzichten in hoe liefdevol God is en wil je helpen om in je dagelijks leven te leren liefhebben. Elke week lees je een overdenking, krijg je leuke tips en ga je aan de slag met een doe- denk- of schrijfopdracht, en wat je leest, leert en ontdekt neem je vervolgens de hele week met je mee.