Een rijke vangst

Bunschoten-Spakenburg. Als Hollander in hart en nieren moet je dat dorp toch minstens een keer in je leven hebben bezocht, al is het alleen maar om je te vergapen aan al die stoere vissers. Maar hoe Hollands ik ook ben, ik had nog nooit een voet op Spakenburgse bodem gezet en omdat ik wel van stoere vissers houd, moest daar maar eens verandering in komen, vond ik. Zo gedacht, zo gedaan.

Met mijn moeder en zus op sleeptouw en een hengel in de kofferbak – je weet het tenslotte maar nooit, wie weet zou ik zo’n knappe visserman aan de haak slaan – kachelde ik richting de Zuiderzee. Op weg naar een heuse, wijd en zijd bekende ‘Spakenburgse dag’. Alleen was ik niet de enige met dat lumineuze idee, bleek bij aankomst. Schijnbaar was half Nederland op stoere-visser-jacht.

Of ze kwamen gewoon voor de glibberige haringen, die in menig kraampje lagen te pronken. Of voor het palingsoundachtige gekweel dat door de luidsprekers schalde. Of voor de ‘enige, echte Spakenburgse harten’. Toen ik iemand die hoorde aanprijzen, wist ik niet hoe snel ik in de rij moest gaan staan. Een Spakenburgse man die harten uitdeelt? Dat klonk alsof het vangen van een toekomstige echtgenoot een eitje was. Jammer genoeg bleek het niet echt een hart te zijn. Of tenminste, niet rood en romantisch en zo; lekker was-ie wel.

Maar omdat ik nog altijd niets aan mijn haakje had spartelen, slenterden we maar weer verder. Langs gerimpelde groofs, die voor de show visnetten boetten, en ootjes in kleurige klederdracht met kraplappen. Voorbij de snoepkraam, compleet met peuters en kleuters die om een tot teuterden. Door een allerschattigst straatje, waar pennevoegels door de tuinen fladderden. Tot we plots voor een luvely winkel met ‘liefde voor lezen, leven & elkaar’ stonden.

Nou, dan weet je wel hoe laat het was – daar moest ik een kijkje nemen. Vooral dat ‘elkaar’ trok me natuurlijk. Misschien zou ik mijn visser hier dan eindelijk vinden. Binnen werden mijn stoutste vermoedens overtroffen. Niet één romantische, knappe, stoere, mannelijke held – tientallen! Wat zeg ik, honderden! Helaas voor mij niet in levenden lijve. Alleen op papier.

Mijn teleurstelling was echter snel vergeten, toen mijn blik werd getrokken door een boek met roze en rode bloemen op de cover. Nieuwsgierig bleef ik staan en ik pakte er een van de stapel. Leven met aandacht, las ik, en toen achterop: Het is gemakkelijk om aandacht te schenken aan alles wat er tijdens een dag op je afkomt, de dagelijkse dingen. Maar hoe vaak geef jij bewust aandacht aan zaken die er echt toe doen? Aan alles wat waar is, rechtvaardig, zuiver, lieflijk en deugdzaam?

Met een frons liet ik het boek weer zakken. Waar schenk ik eigenlijk mijn aandacht aan? Stoere, ruige vissers? Mijn werk? Social media? Op de een of andere manier had ik het vermoeden dat dat nu niet bepaald dingen zijn die er ‘echt toe doen’, hoe belangrijk ze in mijn ogen soms ook zijn. Mijn blik ging terug naar het boek en langzaam bladerde ik van achter naar voren, tot mijn oog viel op drie woorden. Echt vrij leven.

Echt vrij leven? Dat klonk… bevrijdend. En heerlijk, want als ik eerlijk was, moest ik bekennen dat mijn leven lang niet altijd zo vrij voelt, soms meer als een aaneenschakeling van dingen die moeten, al vind ik ze nog zo leuk. Laat los wat je los mag laten, las ik verder, want als je met aandacht leeft, ontvang je iedere dag een cadeau. Met een klap sloeg ik het boek dicht. Cadeautjes? Iedere dag? Daar had ik wel oren naar.

Na een bezoekje aan de kassa, liep ik met een tevreden gevoel weer het zomerzonnetje in en begaf ik me samen met mijn moeder en zus in de menigte mensen. Mijn hengel had ik bij het naar buiten gaan in de handen van de nietsvermoedende, passerende visser geduwd. Die had ik niet meer nodig. Mijn buit was binnen.

Geen visser, maar het begin van een aandachtig leven. Een oneindig rijke vangst.

N.a.v. Leven met aandacht, een praktisch Bijbels dagboek voor vrouwen. Aan de hand van Filippenzen 4:8 laat het je nadenken over waar je aandacht naar uit gaat. Je wordt iedere dag bewust even stilgezet. De korte Bijbelstudies bieden handvatten om de dag mee in te gaan. Iedere week eindigt met een DIY waarmee je de Bijbelse thema’s handen en voeten kunt geven.