Van de week werd ik ontzettend geschokt door het zien van een filmpje op Facebook. Het raakte mijn hart toen ik alle reacties van mensen zag op de hele vluchtelingenkwestie.
Hoe kunnen wij ooit oordelen over mensen als we geen idee hebben wat het is om te moeten vrezen voor je leven. De gedachte dat al het leven en alle hoop weggeveegd wordt en dat je in alle nood besluit om over te varen. De realisatie dat alle vluchtelingen een bizar hoge prijs moeten betalen, en dat niet alleen in geld, maar ook in trauma’s die ze ook onderweg op zullen lopen. En dan strand je, hopelijk levend, in Europa aan… en dan? Dan wordt je beschuldigt van economische profiteur te zijn en dat dat je reden is om naar Europa te komen.
Ik ben zo dankbaar dat ik niet in een land als Syrië geboren ben en op dit moment doodsangsten moet uitstaan om te kunnen blijven leven… En wat zou je doen als moeder van kinderen, waarbij je ze het liefst voor alle kwaad wilt beschermen en je het beste met hun voor hebt? Of een vader die ziet hoe zijn kinderen kapot gaan door de situatie in je eigen land? Wat is er veel moed voor nodig om je spullen te pakken en op reis te gaan als vreemdeling naar een ander land. Niet wetend wat je te wachten staat, maar hopend op een beter leven.
Als mens zijnde hebben we, heb ik, zo snel onze mening klaar. Zo snel kijk je met een bepaald oordeel naar mensen. Maar hoe kijkt God op dit moment naar ons Nederlanders? Hoe kijkt Hij naar de vluchtelingen en wat gaat er om in Zijn hart? Het fantastische burgerinitiatief ‘Ik ben een gastgezin voor een vluchteling’ raakt mijn hart diep! Wij kunnen als Nederlander zeker het verschil zijn in het ontvangst van vele getraumatiseerde vluchtelingen. Door ze te ontmoeten, aan te kijken en met alle waardigheid tegemoet te treden dat een schepsel waard is. Door in het klein een verschil te maken, met onze tijd, aandacht en wellicht expertise.
Want alles wat wij voor een vluchteling doen, of wij hem eten geven of kleden, dat alles mogen we doen tot eer van God. Door hen met waardigheid te bekleden, laten we hun het hart van God zien en verspreiden we Zijn licht in deze zeer donkere wereld. Daarom mijn oproep voor jou: kom in actie!! Deel je hart, en verhard je hart niet!
Ik ben een gastgezin voor een vluchteling is een initiatief van Jurrien en Jannet ten Brinke. Voor meer informatie kun je kijken op www.gastgezinvoorvluchteling.nl. Deel het vooral op jouw social media, en meld jezelf als je dat wilt aan als gastgezin! Op naar de 10.000 gastgezinnen!