Die vrijdagochtend waren we met ons gebedsteam aan het bidden voor Duitse leiders, voor bevrijding en herstel. Het was een bijzondere tijd. Gods aanwezigheid was zo duidelijk te merken. We ontdekten opnieuw hoe de liefde van God de duisternis overwint.
Toen de tijd van gebed ten einde was, pakte ik mijn tas om thuis een boterhammetje te gaan eten. In de gang kwam een gemeentelid me tegemoet en met een zorgelijke blik en een ernstige stem zei ze: ‘Je moet nu naar het ziekenhuis gaan, er is iets met je moeder.’
Mijn moeder zou die ochtend haar eerste chemokuur ondergaan. Er was bij haar borstkanker geconstateerd. Ik reed zo snel ik kon naar het streekziekenhuis. Onderweg voelde ik dat de moeder-dochterband was verbroken: een scheurende, snerpende pijn in mijn ziel. Hoewel ik diep vanbinnen wist dat ze er niet meer was, bleef ik toch bidden en smeken om haar nog levend te mogen zien.
Zo snel als ik kon liep ik naar de afdeling waar mijn moeder de dag ervoor was opgenomen. Terwijl ik de afdeling opliep, zag ik mijn vader. Ik keek in zijn ogen en ik zag, ja ik wist, dat hij zijn geliefde vrouw, mijn liefdevolle moeder, de geweldige oma van onze kinderen terug had moeten geven in de handen van God. Ik zakte letterlijk door mijn knieën en sloeg mijn handen voor mijn gezicht.
Een verpleegkundige nodigde me uit om mee te gaan naar haar levenloze lichaam. Diep in mijn binnenste hoorde ik toen een stille fluistering: Kom en aanbid Mij eerst. Ik herkende deze stem, het was de stem van mijn God. Wat vond ik het moeilijk, ik worstelde. Ik wilde ook bij mijn familie zijn, maar uiteindelijk vroeg ik de zuster of ik me even mocht terugtrekken, alleen. Daar, in een kamertje in het ziekenhuis, vocht ik me door mijn eerste intense verdriet heen en begon te zingen. Het was een lied gebaseerd op Psalm 91, mijn moeders lievelingspsalm: Jezus, ik wil heel dicht bij U komen, in Uw nabijheid wil ik zijn.
En Jezus kwam dichtbij. Mijn toevlucht en mijn burcht. Ja, zelfs in tijden van diep verdriet, mijn altijd te vertrouwen God.
Tekst: © Bijzonder eenvoudig (Erica Duenk)
De verhalen in Bijzonder eenvoudig maken duidelijk dat God jou roept om vanuit je eenvoud bijzondere dingen voor Hem te mogen doen. Soms vanaf een podium, maar meestal gewoon in de alledaagse dingen. De overdenkingen bemoedigen, inspireren en activeren om boodschap van Gods liefde door te geven, daar waar je leeft, werkt of gaat. Wanneer jij onbevangen op weg gaat met Hem en je beschikbaar stelt, dan zul ook jij bijzondere avonturen meemaken.
Erica Duenk
Nieuwe berichten door Erica Duenk (toon alles)
- Harmonie - 17 augustus, 2021
- Geboortegrond - 17 november, 2020
- Space brownies - 14 januari, 2020
