De zomers van vroeger

Eindelijk… de zomer is gearriveerd. Het opstarten had wel iets weg van een verouderde pc die je ruimschoots de kans biedt om koffie in te schenken, je tanden te poetsen en de was op te hangen voordat je aan de slag kunt. Maar dat terzijde…

Nu ik dit schrijf is het bijna juli, ligt de langste dag alweer achter ons en zullen er de komende week volgens onze weerprofeten de nodige mussen van het dak vallen. Heerlijk, zonder jas naar buiten. Avonden op het terras. Een zonovergoten landschap. Ik ben er klaar voor!

Op dagen als deze ga ik in mijn herinneringen onwillekeurig terug naar mijn jeugd, naar de zomers van vroeger.

En nee, die waren heus niet altijd zo lang, warm en droog als we soms beweren. Zo herinner ik me een logeerpartijtje op een boerderij in Holten, bij vrienden van mijn ouders. Het weer was zo bar en boos dat we ons al snel begonnen te vervelen omdat we niet naar buiten konden en geplande uitjes niet door konden gaan. Veel eerder dan gepland zijn we daarom weer naar huis gegaan waar mijn broertjes en ik dolgelukkig onze eigen kamer en ons eigen speelgoed begroetten.

Ons gezin bracht tijdens de zomervakantie ook regelmatig een paar weken door in een schitterende pastorie ergens onder de rook van Nijmegen. Een bevriend predikantenechtpaar stelde ons hun riante onderkomen ter beschikking terwijl zij buitenslands verkeerden. Wij genoten van de verandering van omgeving, het gezellige dorpje, de prachtige behuizing en de enorme tuin waarin we naar hartenlust rijp zomerfruit konden plukken. Naast de regelmatige dagtochtjes naar bezienswaardigheden in de omgeving maakte een zwembad in de nabije omgeving zo’n zomervakantie helemaal compleet.

Maar hoe de zomer meteorologisch gezien ook verlopen was, op de laatste dag van onze vakantie ging mijn moeder altijd met ons de stad in om de benodigde schoolspullen voor het nieuwe schooljaar aan te schaffen. Een gezellig dagje winkelen dat steevast werd afgesloten met een etentje bij V&D. Frites met knakworst en appelmoes.

Mijn zomers van vroeger – ik koester ze. Niet om de verre reizen. Niet om de luxe vakanties. Niet omdat het altijd mooi weer was.

Nee, ik koester ze omdat ze me een koffer vol warme herinneringen hebben opgeleverd die ook mijn leven nu nog verwarmen. Of de zon nu schijnt of niet…