Dankbaarheid, de oplossing voor al je kwalen. Als je dankbaar bent, ben je gezonder, leef je langer en ben je gelukkiger. Toch?
Soms komt dankbaarheid op mij over als een lekker sausje dat ik over mijn leven heen moet gieten om het net wat smaakvoller te maken. Dat gevoel krijg ik sterk als depressieve gevoelens de kop opsteken. Op die momenten voelt het leven zwaar en donker en uitzichtloos, en dankbaar zijn is dan wel het laatste waar ik aan denk. Het is eerder: Hoepel een eind op met je dankbaarheid! Ik ben gewoon verdrietig, ja! Of boos!
Onlangs gaf ik een workshop met als thema ‘dankbaarheid’. In eerste instantie gekozen omdat het zo lekker positief overkomt. Maar ik raakte met mezelf in conflict.
Hoe moet ik nou gaan praten over dankbaarheid als ik het zelf vaak niet ben?
Ik moest denken aan collage die ik een tijdje geleden heb gemaakt met de woorden ‘voel je verdriet’. Die woorden blijven maar in mijn hoofd rondzingen. Verdriet is iets wat ik liever niet voel, iets waar ik liever niet bij stilsta. Boosheid ook niet. En van blijdschap wil ik juist dat het langer blijft hangen, zonder dat ik er moeite voor hoef te doen.
Als ik mijn verdriet wil voelen, dan moet ik dat bewust doen. En zo is het ook met dankbaarheid, ook dat moet ik bewust doen. Het ene gevoel sluit de ander ook niet uit. Ik kan verdrietig zijn om het een en daarnaast dankbaar zijn voor het ander. Of, om het nog ingewikkelder te maken, soms kan ik dankbaar en verdrietig zijn om hetzelfde!
Dankbaarheid is geen sausje wat ik over mijn leven heen kan gieten. Het is niet: ik ben dankbaar dus ik ben niet verdrietig. Het is een bewustzijn. Een bewustzijn dat toestaat dat verdriet, dankbaarheid, boosheid en blijdschap naast elkaar kunnen bestaan. En ook een bewustzijn dat de aandacht kan verleggen. Het kan inderdaad bijna niet anders dan dat, als ik me focus op dankbaarheid, het ook iets doet met mijn beleving van de andere aspecten van mijn leven.
Misschien voel ik me dan toch nog gezonder en gelukkiger, en blijkt het dan stiekem toch de oplossing voor al mijn kwalen te zijn?!