Geschenk van levenslust

Daar zit je. Rechtop. Kuiltjes in beide wangen. Een heerlijke glimlach, letterlijk van oor tot oor. Je blauwe oogjes stralen opgetogen. Je handen liggen ontspannen op de leuningen van de knalrode verjaardagstroon die je gisteren al klaar mocht zetten. De bij op je zelfgemaakte, kleurrijke feestmuts glimt net zo levenslustig als jij.

Het doet mij denken aan de eerste keer dat we samen met de bus gingen. Twintig minuten lang zat je roerloos op de blauwe Connexxion-stoel. Opgetogen, net als nu. Of je eerste kennismaking met het warme water van het grote bad. Stil verwonderd was je, tot je ontdekte dat je er fantastisch in kon spetteren. Dat nimmer aflatende enthousiasme kenmerkt jou nog steeds.

Die vrije, open blik waarmee je de klas in kijkt, is dezelfde houding waarmee je al ter wereld kwam. Drie weken te vroeg, de verhuisdozen met jouw kleertjes stonden nog ingepakt naast je nog-in-elkaar-te-zetten-ledikant. Het maakte niet uit, jij had zin in het leven. Nog steeds.

Ik ben jaloers op jouw enorme levenslust. Zoals je liefde voor Poes Minoes, jouw grijze knuffel met knalroze strikje, die – en gelijk heb je! – echt niet alleen voor meisjes is. Je verwondering als we al aan tafel schuiven voor de avondmaaltijd, terwijl – ‘Hoe kan dat nou?’ – het nog licht is. Het enorme vertrouwen in je Schepper Die in jouw woorden de ‘allerbeste, allersterkste en allersnelste’ is.

Lieve Tweede Zoon, voor je ligt een heel nieuw jaar om volop van te genieten. Ik bid dat het geschenk van jouw levenslust de mensen op jouw pad inspireren, zelfs besmetten mag. Wat ben je mooi.

Liefs,
mama