Uitstrekken naar meer
Voor het eerst ga ik naar een genezingsconferentie. We zingen wat liederen en het Woord wordt verkondigd. Daarna neemt de spreekster tijd om voor mensen te bidden. Eigenlijk bidt ze amper voor mensen. Ze ziet vanaf het podium wat Gods Geest aan het doen is en benoemt de wonderen die gebeuren. Het gaat met name om genezingen.
Ik weet niet wat ik hoor en wat ik om me heen zie gebeuren! ‘God geneest op dit moment. Ja, daar in die hoek gebeurt het.’ Ik kijk in de richting waarnaar ze wijst en zie een man die opstaat en enthousiast begint te zwaaien en te bewegen. Jarenlang kon hij deze bewegingen niet maken. ‘Hoelang had u al last van deze kwaal?’ vraagt de spreekster op het podium. De man vertelt dat hij al heel lang pijn heeft door een hernia en dat hij net de warmte voelde stromen, waardoor zijn rug nu weer soepel is. Hij kan het niet begrijpen.
Vervolgens worden er andere ziektes benoemd en gevraagd wie hier mee te maken heeft. Mensen mogen gaan staan om gebed te ontvangen en daarna ‘checken’ ze of er verandering is. Er gebeurt van alles. Ik kijk mijn ogen uit. Ik word zo blij, zo enthousiast, dat ik kan niet kan blijven zitten op mijn stoel. Ik ga staan en kijk om me heen. Het kan mij niets schelen. Mijn Jezus is mensen aan het genezen. Ik sta erbij en ik kijk ernaar. Het ontroert me. Heel veel mensen vinden genezing of verlichting.
Dan hoor ik de spreekster zeggen: ‘Er is hier iemand met een kapotte elleboog. Het is de rechter, je hebt ermee leren leven, maar Jezus wil je nu aanraken en je genezen. Begin de arm maar te bewegen.’ Ik kijk om me heen. Wie is deze vrouw? Wie is ze en waar zit ze? Er komt geen reactie uit de zaal. Opeens dringen de woorden tot me door. Die vrouw ben ik. Ik heb een aantal jaren geleden mijn ellebooggewricht verbrijzeld bij een val. Sindsdien kan ik mijn arm niet meer volledig strekken.
Een beetje verbouwereerd steek ik mijn hand op wanneer opnieuw de vraag wordt gesteld: ‘Wie is deze vrouw?’ ‘Begin je arm maar te bewegen’, vervolgt ze als mij ziet zwaaien uit de zaal. Ik begin mijn arm te bewegen en het lijkt alsof een onzichtbare hand mijn arm beetpakt. De plek wordt warm en mijn arm wordt in zo’n rap tempo heen en weer bewogen dat de mensen achter mij wel moeten denken dat mijn arm eraf zal vliegen. Dan hoor ik ‘knak’ en kan ik mijn arm weer helemaal strekken.
Tranen stromen over mijn wangen. Diep ontzag komt over me. De God Die hemel en aarde gemaakt heeft, de God Die trouw is tot in alle eeuwigheid, Die niet laat varen het werk van Zijn handen, ziet mij! Hij ziet mij, klein mensenkind, en raakt me aan met Zijn kracht. De genezing is geweldig, maar de wetenschap dat God zo bewogen met me is wekt het verlangen in mij om me uit te strekken naar meer van Zijn kracht, opdat ook anderen deze intense beleving mogen gaan meemaken.
Tekst: © Bijzonder eenvoudig (Erica Duenk)
De verhalen in Bijzonder eenvoudig maken duidelijk dat God jou roept om vanuit je eenvoud bijzondere dingen voor Hem te mogen doen. Soms vanaf een podium, maar meestal gewoon in de alledaagse dingen. De overdenkingen bemoedigen, inspireren en activeren om boodschap van Gods liefde door te geven, daar waar je leeft, werkt of gaat. Wanneer jij onbevangen op weg gaat met Hem en je beschikbaar stelt, dan zul ook jij bijzondere avonturen meemaken.
Erica Duenk
Nieuwe berichten door Erica Duenk (toon alles)
- Harmonie - 17 augustus, 2021
- Geboortegrond - 17 november, 2020
- Space brownies - 14 januari, 2020
