God heeft alles wat er is de goede plaats in de tijd gegeven, en ook heeft Hij de mens inzicht in de tijd gegeven. Toch kan de mens het werk van God niet van begin tot eind doorgronden.
(Prediker 3:11, NBV)
BEGRIJPEN
Woorden van de schrijver van het boek Prediker. Woorden die het hele leven feitelijk samenvatten in twee zinnen. Het leven dat bestaat uit seizoenen. Het leven dat vaak zo ondoorgrondelijk is.
Het Nederlandse klimaat bestaat nadrukkelijk uit vier seizoenen – lente, zomer, herfst en winter. En al zijn we niet altijd tevreden over wat die seizoenen ons brengen aan neerslag en temperaturen, toch heeft elk seizoen zijn charme. Ons leven staat voor een deel in het teken van die jaargetijden. Voorjaarscollectie, zomerconcert, herfstkleuren en wintersport… om maar een paar voorbeelden te noemen.
Als Noach na de zondvloed de schoongewassen aarde betreedt en God een offer brengt, belooft God hem dat zolang de aarde zal bestaan, de seizoenen elkaar zullen blijven opvolgen. Met de daarbij behorende veranderingen en activiteiten.
Zoals de aarde jaargetijden kent, kent ook ons leven seizoenen. Prediker geeft daar in het derde hoofdstuk van zijn beschouwingen een aardige opsomming van. Voor alles wat gebeurt is er een uur, een tijd voor alles wat er is onder de hemel… Lees maar wat hij verder noemt in Prediker 3. Seizoenen zien we in ons leven als het gaat om jeugd, volwassenheid en ouderdom. Maar zeker ook als het gaat om wat ons overkomt in het leven.
Het voorjaar symboliseert dan een periode van beloften, van verwachtingen. De zomer zou je kunnen zien als de tijd in je leven dat alles tot volle bloei is gekomen, dat je leven rijk gezegend en voorspoedig verloopt. De herfst brengt daarentegen verlies, achteruitgang, versombering. En de winter is dan zo’n tijd dat er niets lijkt te gebeuren, dat alles dood lijkt en donker.
Als je door de Bijbel bladert, zie je deze seizoenen terugkomen in het leven van vele personen, maar ook in de geschiedenis in het algemeen. Handelingen 7 geeft daar een mooie samenvatting van. De beloften van God aan Abraham, de slavernij, de hongersnood, Jozef en zijn hele familie in Egypte, verdrukking, de uittocht en de tocht door de woestijn onder leiding van Mozes, het beloofde land, David en Salomo die een tempel voor God mag bouwen…
Tijden van voorspoed, van tegenspoed, van verdrukking en bevrijding. Tijden van verwachting, tijden van actie… en ook de lange ‘winter’ tussen de laatste woorden van Maleachi en de geboorte van Jezus… Zolang de aarde bestaat zal er een tijd zijn om te zaaien en een tijd om te oogsten, zal er koude zijn en hitte, zomer en winter, dag en nacht – nooit komt daar een einde aan.
Maar uiteindelijk, als deze aarde ophoudt te bestaan en plaatsmaakt voor een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, zullen er ook geen seizoenen meer zijn. Ik kan me niet veel voorstellen bij hoe het zal zijn, maar Openbaring tilt een tipje van de sluier op: De stad heeft het licht van de zon en de maan niet nodig: over haar schijnt Gods luister, en het Lam is haar licht. De volken zullen in haar licht leven en de koningen op aarde betuigen daar hun lof. De poorten zullen overdag nooit gesloten worden, en nacht zal het er niet meer zijn… Het zal er geen nacht meer zijn en het licht van een lamp of het licht van de zon hebben ze niet nodig, want God, de Heer, zal hun licht zijn.
Aan de seizoenen van groei, stilstand, verlies, winst, bloei en verval in ons leven komt dan ook voorgoed een einde. Ook daar kan ik me niet echt een voorstelling van maken. Daarvoor zijn verdriet, leed, onrecht, pijn, zonde en dood nog te prominent aanwezig in de wereld, in jouw en mijn leven. Maar: Hij zal alle tranen uit hun ogen wissen. Er zal geen dood meer zijn, geen rouw, geen jammerklacht, geen pijn, want wat er eerst was is voorbij. Hij die op de troon zat zei: ‘Alles maak ik nieuw!’ (Openbaring 21:4)
In welk seizoen bevindt jouw leven zich momenteel?
NALEVEN
Herken je de seizoenen in jouw leven? Welke periode was of is jouw voorjaar, jouw zomer, jouw herfst of jouw winter? Herken je met name de winterperiode – een tijd van wachten, een tijd dat er niets lijkt te gebeuren in je leven, dat God misschien wel ver weg lijkt en geen antwoord lijkt te geven?
Vind je troost in de voorbeelden van het leven van alle Godsmannen en -vrouwen die God ons in Zijn Woord heeft nagelaten? Vind je troost in Gods beloften dat er ooit een einde zal komen aan alle lijden? Of is jouw winter zo koud dat je je niet kunt voorstellen dat alles wat dood en stuk lijkt ooit nog kan opbloeien?
Nu het herfst is, de winter voor de deur staat en de dagen in rap tempo korter worden, hoop en bid ik dat jij mag zien en ervaren dat de zon van Gods liefde altijd schijnt, ook als je die niet ziet of voelt. Ook als het stil is en God lijkt te zwijgen.
Hoe het ook zij: Hij is erbij!