Ik ben een controlfreak. Daar kom ik meer en meer achter. Of, misschien is dit dichter bij de waarheid: ik ben, als het om loslaten gaat, een hopeloos-geval-ze-leert-het-nooit-loser. Ik kan niet loslaten, achteroverleunen, uitademen en erop vertrouwen dat God het zal doen. Ik kan niet geloven dat Hij alles voor elkaar kan krijgen wat mij niet lukt.
Ik wil het wel, en mijn verstand herhaalt het bezweerderig, als een mantra, maar mijn hart gelooft het niet. En dus blijf ik doorrennen, regelen, hard werken. In de illusie dat ik alles onder controle heb. Mijn kennissen en familie zien met lede ogen aan wat ik allemaal doe. Collega ondernemers spreken bewonderend over mijn ondernemingsdrift, dat onmiskenbaar op Facebook en LinkedIn te volgen is. Maar een overdosis controle is slecht voor je gezondheid.
Mijn worsteling heb ik gedeeld met een paar mensen die mij dierbaar zijn. ‘Loslaten Leona, achteroverleunen. Heb vertrouwen, het komt goed, alles op zijn tijd.’ Ja, ik weet het, ik weet dat ik los moet laten, dat ik vertrouwen moet hebben. Maar ik kan het niet. IK-KAN-HET-NIET! En mijn onvermogen is zo frustrerend, dat ik het liefst zou willen stampvoeten als een klein kind.
Gisteravond ben ik gecapituleerd. Ik heb de witte vlag uitgestoken naar God: ‘Heer, hoe hard ik ook ren, ik kan het niet. Het lukt me niet. Aan U overlaten kan ik evenmin. Hier heeft U mijn hele berg ellende, gaat U er maar iets van maken. Mijn hoofd weet dat ik U kan vertrouwen, maar mijn hart gelooft er niets van. Ik ben gefrustreerd, moegestreden, op. Het spijt me. Meer heb ik U niet te bieden.’
Vanochtend ben ik extra vroeg opgestaan, met het voornemen om in de tuin de zonsopgang op te wachten. En om alles wat ik vandaag nodig heb om door te kunnen gaan voor God te brengen. Ik lees Psalm 143:8: ‘Laat mij elke ochtend uw liefde zien. Zeg me wat ik moet doen, want op u vertrouw ik, naar u verlang ik.’ Ik wou dat ik dit vanuit mijn hele hart zou kunnen zeggen. Maar mijn vertrouwen is struikelend, koppig, ikke-doenerig, als een tweejarig kind.
En God ziet het. Het is genoeg voor Hem dat ik mijn struikelen aangeboden heb. Vandaag heeft Hij datgene aan mij cadeau gedaan, waarvoor ik de afgelopen maand vruchteloos geploeterd heb. Een overdosis controle is dodelijk. Maar wat fijn dat er een tegengif is.