Klein maar fijn

Afgelopen maand gaf ik een workshop bij iemand aan huis. Zij vierde het leven met de mensen die dicht om haar heen staan. Vierde het punt waar ze nu staat, na een heel donkere periode.

Het is een voorrecht om bij zo’n feestje aanwezig te zijn en daar schrijvend invulling aan te geven. Er werd in steeds wisselende groepjes geschreven en teksten met elkaar gedeeld. Ik ving flarden verhalen en inkijkjes in harten op. Hierdoor word ik zo geïnspireerd! Ik luister graag naar deze verhalen. Laat me inspireren en bemoedigen. Leer ervan.

Mijn voornemen is om de ruimte in mijn agenda te reserveren voor schrijven in kleinere groepen, waar ik zelf deelnemer kan zijn en met aandacht kan schrijven en luisteren, naast tijd voor grote groepen, waar ik vooral een begeleidende rol heb.

Complimenten voeden mijn ego. Levensverhalen voeden mijn ziel.

Complimenten krijg ik vaak wel bij grote groepen, maar de verhalen krijg ik niet automatisch mee. Bij een kleine groep, waar ik schrijvend aan kan schuiven, wordt ook mijn ziel gevoed. Herkenning, erkenning en daardoor verbondenheid is onbetaalbaar. Groot, groter, grootst is niet altijd beter. Klein maar fijn.

Koppel jij succes aan aantallen? Is het wel de moeite waard voor vier of vijf mensen een workshop te organiseren? Ik kan volmondig ja zeggen. Jezus zei het al: Waar twee of drie mensen in Mijn Naam samen zijn, ben Ik in hun midden. (Matteüs 18:20)

Binnenkort meer over een heel nieuw (creatief) initiatief. Nieuwsgierig? Houd mijn Facebookpagina Dichter bij je hart in de gaten.