Als ik de auto in stap, hoor ik op de radio nog net de laatste zinnen van een gesprek: ‘En dan besluiten ze alsnog kinderen te nemen.’ Waarop ik automatisch hardop zeg: ‘Kinderen krijgen…’ (En ja, ik praat vaker tegen de radio en ook tegen medeweggebruikers.)
Kinderen nemen, waar halen al die mensen hun kinderen toch? Als je kleding nodig hebt, dan ga je naar de kledingwinkel. Broodje, de bakker. Kippenpoot, de slager. Maar een kind? Sommige mensen denken dat een vruchtbaarheidsbehandeling dé oplossing is als kinderen niet spontaan komen. Alsof ze bij fertiliteitsklinieken die kinderen gewoon weggeven. Dat zou mooi zijn, maar helaas werkt het niet zo.
Bij een vruchtbaarheidsbehandeling komt zo veel kijken. Eerst al de keuze of je wel of niet voor een behandeling gaat. Er komen ethische dilemma’s bij kijken en jij en je man moeten jullie afvragen: Wat is onze grens? En wat wil God eigenlijk? Je agenda en dus je leven draaien om het krijgen van een kind. Ook je lijf maakt van alles door en psychisch is het eveneens zwaar. Wat als je na alle moeite en pijn van een behandeling na twee weken ondraaglijke spanning wéér met lege handen staat?
Stel dat jij en je man midden in dit proces zitten, wat kunnen jullie het beste doen?
Een aantal tips:
- Neem geregeld bezinningsperiodes zodat je samen kunt nadenken over wat je wilt en wat een eventuele volgende stap is. Dat een vruchtbaarheidsbehandeling mogelijk is, betekent niet dat het ook moet.
- Een behandeling kan een diepe impact hebben op je relatie. Investeer in en praat met elkaar.
- Praat erover met bekenden, ervaringsdeskundigen, lotgenoten, hulpverleners.
- Bereid je voor op teleurstellingen.
- Heb aandacht voor je lichaam en geest.
- Zorg voor afleiding door ook leuke dingen te doen.
- Zoek mensen bij wie je altijd met je verdriet terecht kunt. Bij wie je je verhaal kwijt kunt, bij wie je mag huilen en die met je bidden.
Maar wat je ook probeert om zwanger te worden, het blijft een feit dat je kinderen niet neemt, maar krijgt. En soms betekent dat dat je toch geen kinderen zult krijgen. Wat een vragen en twijfels kan dit teweegbrengen. Zoals: God heeft alle macht en waarom geeft Hij dan toch geen kind? Waarom voorkomt Hij niet dat ik een miskraam krijg?
Als je verdrietig bent en veel vragen hebt, dan is het erg lastig om te bidden. In Romeinen 8:26 staat dat bidden het ‘uitzuchten naar God’ is. Als wij niet weten wat we moeten bidden, dan bidt de Geest voor ons. Als je zo verdrietig bent, omdat je teleurgesteld bent in God of mensen, omdat je al zo vaak om een wonder hebt gebeden, maar het niet komt, omdat een behandeling weer eindigt in een menstruatie, omdat je het niet meer ziet zitten, dan hoef je niet te bidden met prachtige volzinnen maar kun je gewoon zeggen: ‘Heer, ik weet niet wat ik moet zeggen, wilt U Uw Geest geven en mij helpen’. Of nog korter: ‘Jezus, help.’
En Hij luistert altijd en zal je helpen, daar kun je op vertrouwen!
PS Lees hier dagboekfragmenten om een beeld te krijgen van wat er door je heen gaat als je een onvervulde kinderwens hebt en voor een behandeling gaat.
Een kinderwens die (nog) niet vervuld is, kan je gedachten behoorlijk beheersen. Dan neem je toch een hond? wil je helpen om constructief om te gaan met alle emoties, gevoelens en gedachten die door je heen gaan. Je krijgt informatie over allerlei zaken die je tegenkomt in het proces, zoals de reacties van mensen om je heen, je relatie met God en het behandeltraject, en het boek bevat ook verwerkings- en bezinningsvragen. Dit alles is gelardeerd met humor, ervaringen en Bijbelstudies.