Met eigen oren zul je een stem achter je horen zeggen: ‘Dit is de weg die je moet volgen. Hier moet je rechts. Ga daar naar links.’
(Jesaja 30:21, NBV)
BIJBELGEDEELTE
De Heer zorgt voor mij, zoals een herder voor zijn schapen zorgt. Hij geeft me alles wat ik nodig heb. Hij leidt mij, zoals een herder zijn schapen leidt naar groen gras en fris water. Bij de Heer ben ik veilig, Hij geeft mij nieuwe kracht, zo goed is Hij. Ik ben niet bang, ook al is er gevaar, ook al is het donker om mij heen. Want U bent bij mij, Heer. U beschermt me, U geeft mij moed. U nodigt mij uit in Uw tempel. U zorgt goed voor mij. U geeft me te eten en te drinken, meer dan genoeg. En al mijn vijanden kunnen dat zien. U geeft me geluk en liefde, altijd en overal. Ik zal bij U zijn in Uw tempel, mijn hele leven lang.
(Psalm 23:1-6, BGT)
EEN STAP DICHTERBIJ
Een tijd geleden ben ik de mist in gegaan. Letterlijk. Ik was onderweg vanuit het zuiden des lands naar Veenendaal, maar in de buurt van Eindhoven zag ik het bord niet dat mij de juiste afslag moest wijzen. Het was versluierd door de mist. Had ik nou maar een navigatiesysteem gehad dat de situatie rondom knooppunt Leenderheide kende, dan was er niets aan de hand geweest. Maar helaas, er was geen stem om mij de weg te wijzen. Met als gevolg dat ik verkeerd reed.
Al rijdende moest ik denken aan mijn wandel met God. Soms zou ik zo graag een stem willen horen die mij de weg wijst. Soms vind ik het zo moeilijk om in de mist van mijn alledaagse leven, met alle zorgen, beslommeringen, drukte en afleiding, Gods aanwijzingen te zien en op te volgen.
Toch weet ik dat het vaak mijn eigen schuld is als ik die aanwijzingen niet zie. Maar al te vaak is mijn omgang met God het sluitstuk van mijn drukke agenda. Zoiets van: ‘Geen tijd… komt straks wel.’ De telefoon, de mail, mijn afspraken, verplichtingen en alles wat ik belangrijker vind dan die kostbare momenten met de Heer en Zijn Woord.
En bidden… Eerlijk gezegd is dat ook vaak niet veel meer dan een paar vragen stellen, heel vaak dezelfde vragen, om vervolgens de hoorn op de haak te gooien en over te gaan tot de orde van de dag.
Is het dan gek dat ik Gods stem niet hoor, dat ik de wegwijzers niet zie, dat ik de juiste afslag mis?
Herken je je in mijn ervaringen? Waarschijnlijk wel…
Toen ik onlangs stuitte op bovenstaande tekst uit Jesaja bekroop mij wel een gevoel van twijfel, van argwaan. Zo van: Ja, ja, dat gebeurde natuurlijk toen, in de tijd van de profeten en het volk van God. Maar ik heb nog nooit Gods stem horen zeggen: neem de volgende afslag en daarna de eerste weg rechts. Jij wel?
Ja, jij vast wel. En ik ook. Ik hoor Gods stem als ik in Zijn Woord lees. Ik hoor Gods stem als ik in de natuur om me heen kijk. Ik hoor Hem zeggen: ‘Als Ik betrokken ben bij het bestaan van musjes, zou Ik dan niet veel meer betrokken zijn bij jouw leven?’ Ik hoor Hem spreken door mijn predikant, door mijn broers en zussen in het geloof, door een bemoedigende mail, een goed advies, een opbouwend gesprek.
En die mist? Die is er gewoon af en toe. Soms door mijn eigen schuld. Soms door de omstandigheden. Maar God… Hij is er altijd. Áltijd! Ook al zie je Hem niet, ook al hoor je Hem niet… Hij is er! Daarop mag je vertrouwen!
Hij wijst je de weg, omdat Hij niet wilt dat jij verdwaalt maar veilig je bestemming bereikt!
GEBED
Vader in de hemel, wat zou ik soms graag een concrete aanwijzing van U ontvangen als ik niet weet welke kant ik op moet in mijn leven. Uw stem, een berichtje, een e-mail… Toch weet ik dat U mij niet laat dwalen. Dat U mij de weg wijst. Help mij om Uw stem te herkennen, op welke manier U dan ook tot mij spreekt. Help me om alle ruis uit onze verbinding uit te schakelen, zodat ik U duidelijk kan verstaan. Dank U dat U mijn Herder bent! Ik voel me veilig in Uw zorg.
Tineke Tuinder
Nieuwe berichten door Tineke Tuinder (toon alles)
- Malletje naar malletje - 22 juni, 2021
- Alles anders - 5 mei, 2020
- Circle of life - 10 maart, 2020
