Ze heeft veel liefde betoond.
(Lucas 7:47, NBV)
BEGRIJPEN
Ik herinner het me nog goed. De vlinders in mijn buik. Geen oog voor wat en wie dan ook, behalve voor hem. Verliefd… Ik wilde maar één ding – bij hem zijn. Urenlange telefoongesprekken, ellenlange brieven, zijn stem herkennen uit duizenden, ongedurig uitkijken naar een volgende ontmoeting… Een geweldige tijd, ondanks de spanning en onzekerheden van zo’n ontluikende liefde. Maar zoals in het begin blijft het niet en dat is misschien maar goed ook, want dan zou er nooit meer iets uit onze handen komen. De verliefdheid maakt plaats voor liefde. Maar toch verlang ik soms terug naar dat heftige, overweldigende, allesoverheersende gevoel… Herken je dat?
Ik herinner het me nog zo goed. De vlinders in mijn buik. Geen aandacht voor wat en wie dan ook – alleen voor Hem. Wedergeboren. Ik wilde maar één ding – bij Hem zijn. Met Hem praten, Hem beter leren kennen, zijn stem leren herkennen uit duizenden. Ik was een kind van God geworden en wist heel zeker dat er in de hemel een plaats voor mij was. Zo jong als ik was, hield ik van Hem met heel mijn hart. Ik stroomde over van blijdschap, van liefde voor Jezus… Herken je dat?
Soms denk ik met weemoed terug aan die tijd, aan die liefde van weleer. Ik heb gemerkt dat het leven van een christen niet altijd vanzelfsprekend een leven is van onverdeelde toewijding en liefde voor de Heer, van onvoorwaardelijke gehoorzaamheid en dienstbaarheid. Ik heb door schade en schande geleerd dat ik zo verstrikt kan raken in het leven van alledag, in de sleur, maar ook in christelijke activiteiten en kwesties, dat die eerste liefde wat op de achtergrond raakt.
Ik ben daarin niet de enige. Als ik de brief van Jezus aan de gemeente van Efeze lees, ontdek ik dat dit gevaar overal op de loer ligt. U bent standvastig en hebt veel verdragen omwille van mijn Naam, zonder te verslappen. Maar dit heb ik tegen u: u hebt de liefde van weleer opgegeven. (Openbaring 2:3-4) Het is dus mogelijk om een christelijk leven te leiden waaruit de hartstocht, de eerste liefde, is verdwenen. Standvastigheid zonder liefde.
Een paar keer per jaar kennen we in onze kerkelijke traditie een tijd van bezinning om eens wat vaker en indringender stil te staan bij alles wat de Heer Jezus voor ons heeft gedaan, aan wat Hij ook vandaag voor ons betekent. De vier weken voor het kerstfeest, advent, geven ons de gelegenheid om toe te leven naar het feest van de geboorte van de Heer Jezus. Een tijd van bezinning en dankbaarheid. Op dezelfde wijze vormt de lijdenstijd, de veertig dagen in aanloop naar het paasfeest, een periode van bezinning en dankbaarheid.
Maar ook de zomervakantie, een tijd van vrijwel lege agenda’s, kan zo’n tijd zijn die we kunnen gebruiken om extra stil te staan bij de grote liefde van onze Redder Die kwam om voor ons te lijden, te sterven en op te staan. Om als het ware terug te gaan naar de voet van het kruis en opnieuw te beseffen hoeveel Hij van jou en mij houdt. Om de liefde van weleer nieuw leven, nieuw vuur in te blazen. Om nooit te vergeten wat het Hem heeft gekost om ons tot Gods kind te maken.
Omdat je in die weken misschien nog wel meer vrijheid hebt om dicht bij Hem te zijn, aan Zijn voeten te zitten en naar Hem te luisteren dan vlak voor Kerst en Pasen, kan juist de zomer een periode zijn van verstilling. Van zitten in plaats van hollen. Van luisteren in plaats van praten. Van ont-moeten in plaats van moeten… Niet omdat het moet, maar omdat het kan!
NALEVEN
Herken je dat? Je leidt een druk leven, je bent actief in je gezin, in de kerk, de maatschappij. Maar soms voel je dat er iets ontbreekt. Dat de glans ervanaf is. Dat je doet wat je doet uit plicht. Werken omdat het moet. Niet (altijd) uit liefde voor God.
Misschien kun je de eerste weken na de zomervakantie, nog voor de sleur van alledag je weer in zijn greep heeft, eens gebruiken om terug te gaan naar het begin. Naar de basis. Naar het kruis. Naar je eerste liefde.
Geef Hem de tijd en de ruimte om je hart opnieuw te veroveren, om je eerste liefde nieuw leven in te blazen en zo je wereld weer in te gaan! Hoe ver je ook bent afgedwaald, je mag altijd terugkomen en opnieuw beginnen!
Tineke Tuinder
Nieuwe berichten door Tineke Tuinder (toon alles)
- Malletje naar malletje - 22 juni, 2021
- Alles anders - 5 mei, 2020
- Circle of life - 10 maart, 2020
