Hoop doet leven
De hoop sterft als laatste. Ik vind het een prachtige zin. En zo is het. De hoop sterft als Jezus terugkomt op de wolken. Dan is er geen hoop meer, dan is de hoop werkelijkheid geworden. Maar tot die tijd hebben wij nog veel te hopen. En waar hoop is, daar is leven.
Maar wat is hoop eigenlijk? Hoop heeft te maken met een verlangen dat je graag vervuld ziet worden. Daarbij is het goed dat je beseft dat je de dingen niet in de hand kunt houden. Hopen heeft dus ook te maken met de dingen los durven laten. Want in hoop zit iets van overgave. Je kunt het niet sturen. Je kunt het niet onder controle hebben. Juist dat is voor de westerse mens heel lastig. We hebben in onze maakbare wereld verleerd de dingen uit handen te geven. We lossen dingen wel op door harder te werken, door tot het uiterste te gaan om een oplossing te vinden voor het probleem.
Maar in de Bijbel staat in de Romeinenbrief dat men niet spreekt over hopen als men het voorwerp van hoop al ziet (Rom. 8:24). Want wat heb je dan nog om naar uit te kijken? Als je de kunst van hopen wilt ontdekken, vraagt dat geduld van je. Meestal wordt je verlangen niet onmiddellijk vervuld. Het is alsof je in een dichte mist loopt; je ziet niet wat er voor je ligt, maar dat er een weg loopt weet je wel. Het is iedere keer een stapje zetten in de mist, zonder te weten wat er daarna komt. In die mist mag je hopen, verwachten en uitzien naar dat wat op je pad komt en naar het moment dat de mist zal optrekken.
Er is hoop. Het liefst zeggen we dat in tijden dat het leven moeilijk is. We willen erin geloven wanneer we zelf de hoop bijna opgeven. We willen blijven hopen wanneer onze dromen nog niet zijn uitgekomen. Hoop doet leven. Hoop is mooi. Tegelijk heeft hopen ook iets onzekers. Want het is niet zeker of je hoop ook daadwerkelijk omgezet wordt in werkelijkheid.
Het is daarom belangrijk dat je in de hoop standvastig blijft en je niet uit het veld laat slaan wanneer hetgeen waarop je hoopt nooit uitkomt. De hoop van een christen is een hoop die je aanspoort om je lege open handen op te heffen naar de hemel. Je mag uitzien naar datgene waar God je handen mee wil vullen. Je mag het onverwachte verwachten, ook al pakt het anders uit dan je in eerste instantie zelf in gedachten had. Leer te ontvangen wat God in jouw handen legt.
Als God je handen vult dan mag je de zekerheid hebben dat het iets zinvols voor jouw leven is. Je mag ontdekken wat je ermee kunt doen. Stap voor stap mag je verder lopen in de mist. Zo zal je leven zich iedere dag een stukje verder ontvouwen. Iedere dag zal je een stapje dichter bij je bestemming brengen.
Een stapje dichter bij de dag dat je Jezus zult ontmoeten. In die wetenschap hoef je niet telkens achterom te kijken, of bang te zijn voor dat wat je nog staat te wachten aan ziekte of rampspoed. Je mag vooruitblikken en weten dat er een prachtige toekomst op je ligt te wachten. Dat is een hoop die werkelijkheid zal worden. Dat heeft God beloofd.
De kunst van het hopen zit hem in loslaten en je lege handen opheffen naar God. Hij vult ze dan met precies die dingen die goed voor jou zijn. Durf je daarop te vertrouwen?
Tekst: © Met liefde en lef (Sarianne van Dalen)
Met liefde en lef brengt verdieping aan in je leven, doordat het je helpt in je denken en je ook op een praktische manier aan het werk zet om met verschillende emoties aan de slag te gaan, zodat je kunt gaan groeien en bloeien. Aan de hand van zeven thema’s ga je alleen of samen aan de slag en word je geïnspireerd, geprikkeld en ontvang je vreugde. Ga de uitdaging aan – met liefde en lef!
Nieuwe berichten door Sarianne van Dalen (toon alles)
- Interactieve lezing – Oneindige liefde - 25 april, 2023
- Voor alles is er een tijd - 7 september, 2021
- Het vogeltje - 11 mei, 2021
