Hij die rechter is over de hele aarde moet toch rechtvaardig handelen?
(Genesis 18:25, NBV)
BEGRIJPEN
Volgens mijn Bijbelleesrooster is Genesis 18 aan de beurt: het overbekende verhaal van het bezoek van de engelen aan Abraham, en het daarop volgende gesprek tussen Abraham en de Heer over het lot van Sodom. Bij bekende Bijbelgedeelten denk je al gauw: dat weet ik allemaal wel, snel even scannen. Maar nu viel me toch weer iets nieuws op.
De Heer zegt in vers 20 dat er ernstige beschuldigingen zijn geuit tegen Sodom en dat hun zonden zeer ernstig zijn – daarom wil Hij gaan inspecteren of de klachten gegrond zijn. Er wordt hier nog niets gezegd over een oordeel of vernietiging. Toch gaat Abraham daar zonder meer van uit: ‘Wilt U dan behalve de schuldigen ook de onschuldigen het leven benemen?’ (vers 23) En zijn veronderstelling klopt ook. God is inderdaad van plan om de stad te verwoesten.
Voor Abraham was het volstrekt logisch: oordeel volgt op zonde. Ook in het Nieuwe Testament wordt dit verband door Jezus zelf gelegd: als de Zoon des mensen terugkomt en Hij treft een goddeloze boel aan, dan wordt de verantwoordelijke zwaar gestraft (Lukas 12:45-47). Ik vraag me af wat ik gezegd zou hebben als de Heer met de mededeling kwam dat Hij Groningen, Barendrecht of Rotterdam ging inspecteren. Ik ben er vrij zeker van dat ik niet meteen zou denken aan de vernietiging van die steden. Misschien zou een straf op zijn plaats zijn, maar vernietiging? Dat gaat wel ver.
Oordeel volgt op zonde. Volgens mij zijn we die notie in Nederland kwijtgeraakt. Vroeger werd er misschien te veel hel en verdoemenis gepreekt en te weinig over Gods liefde. Maar van de weeromstuit zijn we iets kostbaars kwijtgeraakt: de notie van Gods heiligheid en Zijn recht om over ons te oordelen.
In zowel Genesis 18 als Lukas 12 komt ook Gods rechtvaardigheid duidelijk naar voren. Abraham doet een gepassioneerd appel op Gods rechtvaardigheid: ‘Hij die rechter is over de hele aarde, moet toch rechtvaardig handelen!’ (vers 25). En God vernietigt ook niet de rechtvaardigen van die stad, want later worden Lot en zijn dochters gered (ook niet bepaald indrukwekkende voorbeelden als het om godsvrucht gaat, trouwens; zie hoofdstuk 19). In Lukas 12 zegt Jezus dat de dienaar die de wil van zijn heer kent, maar er niet naar handelt, zwaar gestraft zal worden; degene die zijn wil niet kent, zal veel minder zwaar gestraft worden.
Gelukkig maar, dat God rechtvaardig is. Hij straft nooit ten onrechte. Maar die straf is niet mis, omdat de zonde niet mis is. God zij dank is er genade bij God vanwege Jezus’ offer!
NALEVEN
De Bijbel vertelt ons wat Gods wil is. De hamvraag is: zijn wij bereid om Hem te gehoorzamen? Het gevaar is levensgroot aanwezig dat we ons laten meeslepen door wat gangbaar is in de cultuur om ons heen. Iedereen doet het toch, het taboe is eraf… Maar passen al jouw keuzes bij bijbelse normen? Zeker, het leven is weerbarstig. Het lukt niemand om zonder te struikelen en te vallen Jezus te volgen. Maar is er het diepe verlangen om God te gehoorzamen en Hem te volgen, ook als dat indruist tegen je gevoel?
We zijn er volgens mij bij gebaat als we elkaar blijven aansporen om naar Gods wil te leven. En als we een ander zien struikelen, moeten we altijd klaarstaan om die persoon weer op de been te helpen – dat hebben we zelf ook nodig. Maar vervolgens hoef je niet het gedrag van jezelf of van anderen goed te praten. Laten we elkaar wijzen op de genade en vergeving die er bij Jezus te vinden is, om vervolgens weer te proberen om Hem te volgen. Jezus liet genade zien aan de vrouw die op overspel was betrapt. Maar aan het eind zei Hij niet: ‘Geeft niet hoor, we zijn allemaal menselijk.’ Nee, Hij zei: ‘Ga naar huis en zondig vanaf nu niet meer’ (Johannes 8:10).
En wat voor kerk gaat Jezus aantreffen bij zijn wederkomst? Een kerk die maar een beetje aanmoddert en probeert dingen naar eigen inzicht zo goed mogelijk te doen? Of een kerk die zich door God laat gezeggen? Die bestaat uit mensen met het vurige verlangen om Jezus te volgen, ook al gaat dat met vallen en opstaan? Waar genoeg onderlinge liefde is dat mensen elkaar durven te wijzen op wat niet goed is? Waar genade met open armen wordt ontvangen?