Ik sta voor de deur en klop aan. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal Ik binnenkomen, en we zullen samen eten, Ik met hem en hij met Mij.
(Openbaring 3:20, NBV)
BEGRIJPEN
De tafel is gedekt, diverse Thaise curry’s staan te pruttelen op het gas. De bel gaat. Blij loop ik naar de deur en doe hem open voor de genode gasten. Deze gasten zijn van harte welkom want ik heb hen zelf uitgenodigd en heb me goed op hun komst voorbereid. Behalve dat ik me in de keuken heb uitgesloofd, heb ik ook de kamer en keuken opgeruimd en gezogen, zodat alles er een beetje toonbaar uitziet. Er volgt een gezellige maaltijd waar we allemaal van genieten. We hebben uitgebreid de tijd om met elkaar te praten en te lachen.
Samen eten is ontzettend leuk. Eten is een plezierige bezigheid (als de gerechten tenminste lekker zijn), het is leuk om de ander te verwennen of zelf verwend te worden en het schept een ongedwongen sfeer waardoor er ruimte kan ontstaan voor goede gesprekken.
Als de bel gaat wanneer je gasten verwacht, is het een welkom geluid. Maar als hij gaat terwijl je lekker zit te werken en er blijkt een collectant voor de deur te staan die je af moet schepen omdat je geen contant geld in huis hebt, is het al een stuk minder plezierig. Je kunt er natuurlijk voor kiezen om de bel te negeren, maar dat is ook niet erg beleefd.
Jezus staat ook voor de deur en Hij belt aan. Ik doe open en mijn mond zakt open van verbazing bij deze verschijning, die ik direct herken. De eerste gedachte die door me heen schiet, is: Het is niet netjes in huis. De schoolboeken van de kinderen slingeren rond, er moet nodig gestofzuigd worden… En bovendien wil Jezus mee-eten. Heb ik wel genoeg in huis? Ik had Hem niet uitgenodigd, Hij staat onverwacht voor de deur. Als ik dat had geweten, had ik de boel wel netjes aangeveegd.
Maar het mooie is, dat dat er allemaal niet toe doet. Jezus doet alsof Hij thuis is en in een mum van tijd is het netjes en staat er een heerlijke maaltijd op tafel te geuren. We nemen plaats aan tafel en genieten ontspannen van het eten en elkaars gezelschap. Het is een maaltijd waar geen eind aan komt, waar geen vaat op volgt. De gast stapt niet op, maar belooft voor altijd te blijven. Hoe langer Hij blijft, hoe onmisbaarder Hij wordt. Zijn aanwezigheid werpt een nieuw licht op alles wat er voorvalt in mijn huis.
Het vers uit Openbaring 3 inspireerde een kunstenaar tot het maken van een kunstwerk. Holman Hunt schilderde Het Licht der Wereld. Op het schilderij is Jezus te zien die op een deur klopt die totaal overwoekerd is door klimplanten. Duidelijk iemand die niet op Zijn komst is voorbereid. Verder is er geen deurknop te zien. Holman Hunt heeft die bewust niet geschilderd. Er is alleen een deurknop aan de binnenkant – Jezus dringt zich nooit op, we moeten zelf voor Hem opendoen. Jezus is degene die het initiatief tot de ontmoeting neemt – maar we kunnen Hem de toegang weigeren. Dat is aangrijpend! De meest liefdevolle Persoon kunnen we in de kou voor een ongeopende deur laten staan. Dat doet Hem verdriet, en wij lopen alles wat de moeite waard is, mis: liefde, redding, groei, en het eeuwige leven met Hem.
NALEVEN
Inmiddels is het al lang geleden dat ik de deur voor Jezus heb opengedaan, maar toch is het goed om weer eens bij dit vers stil te staan. Heb ik werkelijk een diep contact met Hem? Neem ik de tijd om me op Hem te richten? Hij heeft alle tijd voor mij, het wordt Hem nooit teveel. Wat een voorrecht dat Hij bij mij op bezoek is gekomen!
Als je de deur nog nooit voor Hem hebt opengedaan, is dit misschien het juiste moment om dat te doen. Je krijgt er geen spijt van als je Hem in je leven toelaat. Hij zet alles in het juiste perspectief. Hij heeft alle tijd voor je en schenkt je Zijn volmaakte liefde. En er is niets wat een mens zo hard nodig heeft als dat: Iemand die onvoorwaardelijk van je houdt. Hij neemt de schuld van je zonden op zich en helpt bovendien om de rommel in je leven op te ruimen. Hoe meer ruimte je Hem geeft, hoe beter Hij aan de slag kan gaan.
Er wordt aan de deur geklopt, zacht geklopt, hard geklopt. Wie zou dat zijn? Het is het Licht der Wereld, in eigen Persoon. Wauw!