Genieten, een luxe?
Het is een prachtige morgen in april als ik met een kopje koffie in het zonnetje ga zitten en door mijn dagboek Hier aan zijn voeten blader. Ik loop twee maanden achter, maar wil de draad weer oppakken. Her en der pik ik een paar woorden op, tot ik de eerste regels van april lees: ‘Zolang Salomo leefde, konden de inwoners van Juda en Israël, van Dan tot Berseba, onbezorgd onder hun wijnrank en vijgenboom zitten.’
De woorden springen er voor mij uit. Ik zie het direct voor me. Op een heuvel zie ik een boerderij met een paar bomen staan. Het is een zoele zomeravond, buiten ruikt het kruidig, je hoort alleen insecten en vogels. Loom, warm en ontspannen. Een moment om intens van te genieten.
Voordat het volk Israël een koning had, was er veel onrust; in de tijd van Gideon zaten de mensen niet onbezorgd buiten. Ook toen de tijd van de koningen aanbrak, was er vaak oorlog. Door de eeuwen heen heeft Israël eigenlijk altijd onrust en onvrede gekend en zelfs vandaag de dag zijn de aanslagen en gevechten meer regel dan uitzondering.
Ten tijde van koning Salomo niet. Toen kon men onbezorgd onder hun wijnrank en vijgenboom zitten. Wat een luxe…
Is het een luxe? Voor ons, hier in Nederland, lijkt het heel normaal. Ik denk niet dat er hier iemand is die in zijn tuin zit en bang is dat er de volgende dag oorlog zal zijn of dat er geplunderd zal worden. Wij vinden vrede en veiligheid normaal. Is het normaal? Wat is eigenlijk normaal? Wat is de norm?
Hoeveel mensen zaten onbezorgd in Christchurch in de moskee? Hoeveel mensen zaten onbezorgd in een kerk in Sri Lanka? Hoeveel mensen zaten onbezorgd in hun tuintje in Mozambique? Het ene moment genietend, het volgende moment is het leven verwoest of zelfs weggevaagd. Op de wereld is zonder zorgen in je tuintje zitten genieten van een kopje koffie een luxe. Het zou de norm moeten zijn, maar dat is het niet. Helaas.
Ik neem nog een slok van mijn koffie en voel me ongelofelijk dankbaar. Te midden van alle drukte en hectiek van het leven mag ik zitten en genieten, kan ik me onbezorgd laten inspireren door woorden van God en woorden van een dagboekje. Wetend dat het goed is, want mijn Koning leeft! In alle onzekerheid van mijn leven, wat er ook gebeurt, weet ik dat ik, zolang Hij leeft, vrede en rust kan ervaren. En Hij leeft lang, heel, heel lang – Hij leeft voor altijd!
Moeders hebben vaak weinig tijd en veel uitdagingen. Daarom bevat Hier aan zijn voeten 365 korte overdenkingen speciaal geschreven voor en door moeders om elkaar te bemoedigen en te inspireren. De Bijbel is namelijk ook voor het moederschap een bron van inspiratie. God laat zich kennen als een zorgzame, liefhebbende ouder die zijn kinderen helpt, vertrouwen geeft, regels stelt, eigen keuzes laat maken en er altijd voor hen is. Moeders uit verschillende generaties en met verschillende achtergronden delen de pareltjes die ze in de Bijbel hebben ontdekt, met thema’s als zorg dragen, loslaten, onzekerheid, regels en grenzen.
Nieuwe berichten door Mira de Boer (toon alles)
- Opgesloten in huis - 21 april, 2020
- Leren van je zussen - 24 oktober, 2019
- You’re beautiful - 12 september, 2019
