De automatische piloot

Mijn leven heeft een aantal jaren geleden een mooie wending genomen. Door een christelijke mindfulnesstraining heb ik geleerd om te gaan met de stress in mijn lijf en leden en van daaruit om steeds meer genadevol in het hier en nu te leven. Om af en toe even stil te staan, in plaats van op de automatische piloot door te gaan. Een les die ik graag doorgeef.

In onze stressvolle samenleving is het niet gemakkelijk om stil te staan. Even een moment niets te hoeven en zo’n moment ook regelmatig in te plannen in je dag/week. Oftewel: me-time, kwaliteitstijd, tijd voor jezelf; hoe je het ook wilt noemen. Maar wat doe je na die me-time? Ga je dan weer door op de automatische piloot? Hol je verder? Of sta je stil?

Om bij mezelf te blijven: ik hol vaak verder – op de automatische piloot – en word dan geleefd in plaats van wat God mij gunt: dat ik lééf! Op veel momenten in mijn leven ben ik me niet echt bewust van wat ik aan het doen ben. Ik doe wat ik altijd heb gedaan, met alle gevolgen van dien. Mijn leven krijgt wat minder kleur. Gevoelens en gedachten; ik merk ze niet meer zo scherp op. En mijn lijf? Ik ben niet meer zo bewust van wat mijn lijf me te vertellen heeft. Mijn stemming wordt er niet beter op en langzamerhand brand ik op.

Mijn automatische piloot ‘uitzetten’ vraag tijd en geduld, want de automatische piloot is hardnekkig! Hij heet niet voor niets ‘automatisch’. Door me meer bewust te worden van gedachten, gevoelens en wat mijn lichaam mij vertelt, ga ik langzamerhand wat merken van het verschil tussen de aan-en-uitstand van de automatische piloot.

Hiervoor is het heel belangrijk om aandacht te besteden aan mijn grootste valkuil; dat ik stop om mezelf onder druk te zetten en te veroordelen. Ik mag leren om geduldig en genadig met mezelf te zijn, net zoals God dat met mij is en mij de tijd geeft. Hoe sneller ik wil en hoe harder ik mijn best ga doen, des te trager en moeilijker zal het gaan. Juist door niet te proberen iets te bereiken, bereik ik het. Niet omdat ik ergens beter in word, maar omdat ik steeds meer bereikbaar word voor Gods waarheid, wijsheid, liefde en genade.

Echt leven gaat niet beter naarmate ik er meer grip op krijg. Eerder andersom: naarmate ik leer los te laten en ontvankelijker word voor wat God geeft, zal ik ‘tot leven komen’. Het eigen maken van Gods bedoeling met mijn leven is een proces dat eerder doet denken aan de waterdruppel die op den duur de steen uitholt dan aan een snelle verandering.

PS Weet jij niet goed of je op de automatische piloot leeft? Doe dan dit testje!

Tekst: © Lenie Kap