Bestemming onbekend

Misschien herken je het wel. Je hebt net het station achter je gelaten en merkt dat je eigenlijk al wilt gaan bijsturen, omdat je anders niet in de buurt van je eindbestemming komt. Dat is precies de reden dat ik liever geen eindbestemming meer in gedachten neem. Ik wil eerst uit de startblokken komen en dan pas nadenken over stap twee, want je weet gewoon niet precies wat er gaat gebeuren als je in beweging komt. Mijn tweede stap is nu namelijk iets anders dan wat ik een aantal weken geleden had bedacht…

Mijn plan was om blogs te gaan schrijven over het onderwerp dat mij dagelijks uit mijn warme bedje lokt: nadenken over hoe ik vandaag mijn talenten kan inzetten en mensen om mij heen uitdagen uit hun comfortzone te stappen om op die manier te ontdekken wat hun het gevoel geeft dat ze een levendig leven leiden.

Ik vind het leuk om hier gesprekken over te voeren en om te zien hoe mensen opbloeien als ze ontdekken dat ze zo veel meer kunnen dan ze dachten. Bloggen leek me een mooi middel om dit gesprek en deze ontdekkingstocht met meer mensen aan te gaan. Maar in de online wereld praten mensen niet altijd terug tegen je en ik merk dat ik dit lastig vind. Want juist door die interactie krijg ik zo veel energie en geloof ik dat er verandering kan plaatsvinden.

Bij deze blog pak ik het dan ook maar gelijk heel anders aan. Ik ga jullie direct vragen om interactie en dat is spannend, want we kennen elkaar pas net. Misschien loopt het helemaal verkeerd af, misschien wordt het een feest. Dat weet ik nu nog niet.

Ik zeg echt niet dat iedereen elke dag altijd op het puntje van z’n stoel, vol verwachting moet starten. Er zijn bij tijd en wijle zeker periodes dat je rustig aan moet doen, de stilte op moet zoeken en even genoeg op je bordje hebt. Maar ik zie ook heel veel mensen in mijn omgeving die heel graag willen, maar net niet durven of niet goed weten wat hun eerste stap zou moeten zijn. En voor die mensen schrijf ik deze blogs.

Misschien richt ik me nu maar op een heel klein deel van jullie, maar dat is voor mij meer dan genoeg. Dus ik wil je vragen om onder deze blog te reageren als je ook maar iets van enthousiasme voelt na het lezen van een van mijn schrijfsels; het maakt niet uit hoe vaag of concreet je verhaal of vraag is.

Over welke dingen droom jij stiekem als je een blog als deze leest? Wat zou je altijd al willen doen, maar heb je nog nooit gedaan? Zou het ervoor kunnen zorgen dat morgen anders wordt dan vandaag? Wat zou er in je leven moeten veranderen dat je wel vaker op het puntje van je stoel de dag begint? Als je denkt: ja ik wil wel een stap maken, gaan we daar samen iets aan doen.

In de tussentijd laat ik dit treintje rustig voorthobbelen en kijk ik in de komende weken wat het volgende station wordt.

Ga je mee op avontuur?