Deze week richt ik me op de verpakkingen in mijn voorraadkast. Kan dat anders, en hoe dan? Ook neem ik een duik in de afvalbakjes die her en der in huis staan.
Tijdens het koken gaat er behalve vlees- en groenteverpakkingen ook veel ander afval de prullenbak in: blikjes waar tomatenblokjes in hebben gezeten, of linzen of bonen, verpakkingen van pasta en rijst, noten en rozijnen. Deze spullen zijn allemaal te koop in bulkwinkels, maar die zitten in de verste verte niet bij mij in de buurt. Wel vind ik online een bulkwinkel, waar bijna alles in grote verpakkingen te koop is. Ik kijk mijn ogen uit en klik mijn mandje vol: een vijfkilozak speltmeel en losse thee in honderd smaken, hoe leuk is dit!
Een paar dagen later heb ik weer lol van het uitpakken. De vijfkilozakken zijn gelukkig van papier. Die doe ik voorlopig even in een plastic krat in de bijkeuken. De linzen, speltmeel en havermout zet ik in leuke weckpotten op het aanrecht. Zo voel ik me met mijn drie potten al een echte no-waster.
Maar wat doe ik nu met al die droge bonen? Het blijkt heel makkelijk om een flinke hoeveelheid tegelijk te weken en te koken. Bakjes in de vriezer en we hebben – voor minder geld en met minimale tijdinvestering – voorlopig genoeg bonen.
Muesli kun je zelf maken, maar dat vind ik echt te veel werk. Gelukkig ontdek ik dat het biologische merk De Halm sinds kort een afbreekbare verpakking heeft. Die kan dus gewoon in de biobak! Noten en gedroogde vruchten koop ik in zo groot mogelijke verpakking. Bij biowinkel is deze verpakking zelfs afbreekbaar!
Helaas vind ik geen speltpasta in bulkverpakking, dus stap ik maar over op de kartonnen variant. Maar waarom zit daar nu weer een raampje in met plastic ervoor? Ik geloof zo ook wel wat erin zit.
De tomatenblokjes vervang ik door een glazen fles passata. Het is misschien beter om zelf tomaten te snijden, te koken en in te vriezen. Maar dat is in de winter niet zo voordelig en ik vind het ook te veel gedoe. Ook bouillonblokjes en tomatenpuree koop ik voortaan in glas.
Tussen de middag eet ik vaak een soepje. Soms maak ik het zelf, maar ik scheur ook weleens zo’n handige stazak open … Vanaf nu kan dat dus niet meer. Nou ja, die soep was toch eigenlijk ook niet zo lekker. Ik maak een grote pan wortel-linzensoep, waar we twee keer van lunchen en dan houd ik nog genoeg over voor vijf bakjes die in de vriezer kunnen (en ja, ik heb wel extra plastic bakjes aangeschaft, dat leek me wel een goede investering). Kokosmelk gebruiken we ook vaak, maar daar heb ik nog geen goede oplossing voor. Tips zijn welkom!
Verder kijk ik nog eens kritisch naar ons afvalsysteem. Het blijkt dat er op diverse plekken in ons huis afvalbakjes staan staan waar vaak gewoon papier in zit. Mijn oudste zoontje heeft nu een eigen minioudpapierdoosje op zijn kamer. Wc-rollen gaan vanaf nu standaard bij het oud papier. Daarnaast bewaren we meer verpakkingen. Glazen potjes zijn prima herbruikbaar om bijvoorbeeld bonen in in te vriezen, of om losse thee in te bewaren. Een schoenendoos wordt een kijkdoos of verzenddoos voor een Marktplaats-aankoop.
Meer tips: