Op mijn Instagram-account staat: Variation is the spice of life.* Een nog mooiere quote vind ik: Travel and change of pace impart new vigor to the mind.** Zo beleef ik het ook. Routinewerk werkt depressieve en nutteloze gevoelens bij mij in de hand. Aardappels, groente en vlees gaan vervelen. Op mijn werk raak ik uitgekeken. Te veel van hetzelfde soort sociale contacten wordt saai.
Voor mijn onrust en verlangen naar variatie heb ik altijd de schuld gegeven aan mijn opvoeding. Tenslotte is die variatie er met de paplepel ingegoten. Voor de grap heb ik een keer een opsomming gemaakt: ik heb in vijf landen en tien verschillende steden of dorpen gewoond, ben zestien keer verhuisd en heb op acht verschillende scholen gezeten. Daarnaast heb ik vakantie gevierd in of gereisd naar nog eens achttien landen. (Weet je wat ik nu denk? Dat valt wel mee, het wordt tijd om weer op reis te gaan!) Het moge duidelijk zijn dat de variatie wat dat betreft er goed in zit.
Naast dat ik mijn opvoeding de ‘schuld’ geef, heb ik mij ook regelmatig schuldig gevoeld. Genoeg is niet gauw genoeg, ik verlang vaak naar meer, anders of beter. Heeft dat met onrust te maken, met mijn opvoeding, met perfectionisme? Of heeft het met iets anders van doen?
Er ging er een wereld van erkenning voor mij open, toen ik een minicursus over hooggevoeligheid volgde. Wat blijkt? Er is een categorie hooggevoeligen die juist prikkels nodig heeft om te kunnen bloeien. Als je leest over hooggevoeligheid, dan gaat het vaak over mensen die overprikkeld raken door diverse invloeden van buitenaf. In de cursus ontdekte ik het fenomeen van onderprikkeling en meer informatie over sensationseekers. Mijn haren gingen letterlijk overeind staan toen ik het las.
Het hokje, de label van ‘introverte sensationseeker’ voelde zo fijn. Ik pas er zo lekker in! Het voelde als thuiskomen bij mezelf. Hierdoor leerde ik mezelf nog een beetje meer accepteren en begrijpen.
Maar ‘introverte sensationseeker’ is niet mijn identiteit. Ik ben veel meer! Ik ben gewoon Marit, met mijn gevarieerde achtergrond, met mijn eigen ervaring en belevenissen en met een eigenheid die niet te vatten is een een hokje of vakje, hoe passend dan ook. Ik ben zo dankbaar voor hokjes en vakjes waar ik in kan passen. Die mij helpen om mezelf beter te begrijpen. Maar ik ben ook zo blij dat ik hokjes en vakjes overstijg. Ik mag gewoon mezelf zijn!
Ook jij bent meer dan de hokjes waar een ander jou in plaatst, en ook meer dan de hokjes waar je jezelf in stopt.
Als je meer wilt weten over over- en onderprikkeling kan ik je de gratis minicursus Jouw hooggevoeligheid meerdaagse aanraden.
* Verandering van spijs doet eten
** Reizen en afwisseling verlevendigt je geest