De HEER is mijn herder, het ontbreekt mij aan niets. Hij laat mij rusten in groene weiden en voert mij naar vredig water, Hij geeft mij nieuwe kracht en leidt mij langs veilige paden tot eer van Zijn Naam.
(Psalm 23:1-3, (NBV)
BEGRIJPEN
Als de zomervakantie aanbreekt en de dagelijkse sleur enkele weken lang doorbroken wordt, merk ik vaak hoe hard ik daar aan toe ben. Na een jaar van werken en bezig zijn, op welke wijze dan ook, kan zo’n onderbreking van enkele weken heel verfrissend werken.
Eerlijk gezegd heb ik zo tegen het eind van het seizoen soms het gevoel dat mijn tank (bijna) leeg is, en ik op de reservebrandstof rijd. Er was blijkbaar zo veel te doen, te regelen, te beslissen, te zorgen, dat ik er gewoon niet toe ben gekomen om op tijd naar het tankstation te gaan en mijn tank te vullen. Of ik heb een tijdlang zo onvoordelig gereden dat ik gewoon minder kon uitzingen met de brandstof in mijn tank. Misschien is er wel een filter dat schoongemaakt of vervangen moet worden.
Als je nu denkt dat ik verstand heb van auto’s en hier wel even een verhandeling over het functioneren van zo’n ding ga geven, heb je het helemaal mis. Ik ben gewoon een mens van vlees en bloed. Ik heb mijn mogelijkheden, maar zeker ook mijn beperkingen. Mijn actieradius is niet die van jou…
Onlangs heb ik bijgetankt. Een week lang. Ik heb afstand genomen van mijn dagelijks leven, van alle lieve mensen hier, en heb genoten van de nabijheid van andere lieve mensen in een ander land die mijn tank hebben gevuld met hun liefde en nabijheid, hun goede zorgen en hun aandacht, met gesprekken en met stilte.
O ja, we hebben ook dingen gedaan en gezien. Daar leent zo’n ander land zich natuurlijk ook voor. Maar wat gewoon het belangrijkste was, ook tijdens die uitstapjes, was het bij elkaar zijn. Samen praten, samen zwijgen, samen lachen, samen delen wat ons ten diepste bezighoudt. En dat alles zonder de vele ‘verplichtingen’ die het dagelijkse leven soms zo kunnen opslokken.
Ik heb mijn vleugels uitgeslagen, mijn blik verruimd, mijn leven van een afstand bekeken en ben met een volle tank teruggekeerd naar mijn leven hier…
Hier, waar dat heerlijke, lieve leven mij meteen weer omarmde en meteen weer een aanslag pleegde op die volle tank die ik zo graag nog een tijdje vol had willen houden…
Gelukkig weet ik dat ik om bij te tanken niet naar het buitenland hoef – dat kan ook hier. In mijn binnenkamer. In mijn kerk. In mijn relatie. In mijn vriendschappen. Maar voor- en bovenal in het samenzijn met God. Wat ik ook doe en waarheen ik ook ga, Hij wil niets liever dan erbij zijn, erbij betrokken worden.
Wat ik heb geleerd, maar blijkbaar ook telkens opnieuw moet leren, is prioriteiten stellen. Nee zeggen. Luisteren naar mijn lichaam, mijn ziel en mijn geest. En vooral ingaan op de stille roepstem van Gods Geest als Hij mij vraagt om in Zijn nabijheid te komen.
Verkwikt en uitgerust ben ik teruggekomen en met deze lessen aan de slag gegaan. Al weet ik dat ik nog regelmatig in mijn eigen valkuil zal stappen en mezelf, en Hem, voorbij zal lopen.
Ik hoop dat ook jij, wie je ook bent en waar je je ook bevindt, gelegenheden zoekt om alleen te zijn met God. Om je tank te vullen met Zijn Woord, Zijn Geest en Zijn nabijheid. En ik hoop vooral dat je deze zomer je tank kunt vullen, lichamelijk en geestelijk, om daarna je leven weer samen met God op te pakken en het ook aan te kunnen.
Een fijne zomer gewenst!
NALEVEN
Of je nu op vakantie gaat of niet, de zomer is een tijd dat allerlei activiteiten op een laag pitje komen te staan. Dat geeft die weken een zekere ontspanning en geeft je zeker wat meer tijd. Tijd die je zou kunnen gebruiken om je tank te vullen met goede brandstof. Daarmee bedoel ik natuurlijk allereerst en vooral op God Zelf, Die ernaar verlangt om jouw leven samen met jou te leven.
Maar die brandstof kent ook andere vormen, al zijn die voor iedereen verschillend. Wat mijn tank kan vullen, zuigt die van jou misschien wel leeg. Ga dus op zoek naar brandstof die bij jou past.
Je kunt daarbij denken aan:
- Een goed boek;
- Een wandeling in de natuur;
- Extra tijd met je partner, je vriend(inn)en;
- Dagboek bijhouden;
- Tuinieren;
- De stilte van een klooster of een retraiteoord;
- Aandacht geven aan iemand die eenzaam, ziek of verdrietig is;
- Niets doen!
Ik besef dat dit hele verhaal wat egoïstisch kan overkomen – ikke, ikke, ikke. Maar de rest laat je hierdoor echt niet stikken, want juist door je eigen relatie met God te onderhouden en je tank geregeld bij te vullen, zul je in staat zijn en blijven om er op Zijn tijd ook voor anderen te zijn!