Stiekem heb ik het altijd al een keertje willen doen: dynamiet afsteken. Je weet wel, zo’n bosje rode staven, met een stuk tape bijeengebonden en een lang lont, dat je dan aansteekt, om vervolgens heel hard weg te rennen en ergens, op een veilig plekje te wachten tot… de knal! Maar het gaat uiteraard om wat daarna komt: de ineenstorting van een of ander groot, solide gevaarte, dat anders met geen mogelijkheid te verwoesten was, in duizenden brokken puin. Onherstelbaar vernietigd.
Maar ja, dat durf ik natuurlijk nooit – aan vuurwerk afsteken waag ik me geeneens – en dat is dan ook de reden dat het bolwerk binnen in mij nog altijd stevig en tamelijk ongeschonden overeind staat. Afgezien van wat halfslachtige pogingen om er op eigen houtje korte metten mee te maken, maakt mijn zwakte nog altijd het grootste gedeelte van de tijd de dienst uit en diep vanbinnen ben ik het dan ook nog steeds: egoïstisch.
Op alle mogelijke en onmogelijke momenten dient het zich aan; dat irritante trekje dat maar drie dingen wil: mij, mezelf en ik. Dat ongrijpbare in mij dat liever iets nieuws voor mezelf koopt dan mijn geld te geven aan een goed doel. Dat steeds geneigd is eerst voor mezelf te zorgen en dan pas voor de ander. Dat eindeloos over mij, mezelf en ik kan praten. Dat zo vaak alleen maar aan mij en alles wat bij mij hoort denkt.
Tot in mijn gebed aan toe. Of misschien júíst wel in mijn gebed. Sinds ik me ervan bewust ben en erop let, valt het me op hoeveel mijn gebed om mij draait. Om mijn welzijn en werk en gezondheid en welvaart en leven en eten en drinken en kleding en familie en vrienden en… Noem maar op. En dat terwijl het eerst en vooral om God zou moeten gaan – Om Zijn eer – en daarna mijn naaste en mezelf.
Daarom wordt het tijd om het bolwerk ‘ik’ neer te halen. Om het te slopen, in honderdduizend stukken, en dan tot gruis te vermalen, en wel met grof geschut; oftewel: Gods dynamiet. Hij heeft mij – en jou – twee staven gegeven. Wellicht lijkt dat niet zo veel, maar als je ze met elkaar verbindt, zijn ze krachtiger dan ondoordringbaar graniet, de massiefste rots en het sterkste staal. Samen kunnen deze twee explosieven elk bolwerk aan.
Wat maakt deze twee staven dynamiet – gebed en Gods Woord – zo krachtig en effectief? Gebed maakt dat je voortdurend verbonden bent met God, wat het allerbelangrijkste doel is van je hele geloofsleven. God wil dat je volkomen verbonden bent met Hem. Ook is het van belang dat je je eigen gedachten gevangen neemt en aan Christus overgeeft. Dat doe je telkens als je ervoor kiest de gedachten van Christus te bedenken, in plaats je mee te laten voeren door gedachten van de satan of gedachten van jezelf. Die gedachten van Christus vind je in Zijn Woord, wat de Bijbel tot een enorm krachtig explosief maakt.
Het vergt geloof, tijd en toewijding om deze manier van bidden te ontwikkelen, maar het effect ervan is ongelofelijk bevrijdend, en eeuwig. En hoe je precies gebruikmaakt van deze twee explosieven, lees je in het nieuwste dagboek van Beth Moore: Gods Woord bidden. Met een gebed voor elke dag leer je Gods woorden te bidden en zo jouw bolwerk neer te halen.
Het is tijd om wat dynamiet te ontsteken!
Tekst: Daniëlle Heerens
N.a.v. Gods Woord bidden, dat je iedere dag stimulans geeft om stil te staan bij Gods Woord. Beth Moore neemt elke dag een aantal Bijbelteksten rondom een thema en formuleert daar een gebed van. Zo ontdek je hoe krachtig het is om de Bijbel te bidden. Must have voor het nieuwe jaar!