La-la-la!
Een paar weken geleden startte ik samen met nog een andere Nederlander, drie Japanners en een jonge Engelse vrouw een cursus Italiaans in Bologna, Italië. De privéschool waar wij les hadden, was een van de weinige scholen die nog open was in de stad. Ook al was ‘la Rossa’ (Bologna wordt ook wel de ‘rode stad’ genoemd) vrij van besmetting, alle universiteiten, openbare scholen, kerken en musea waren uit voorzorg gesloten. Helemaal relaxt was ik dus niet…
Elk kuchje en niesbui werd argwanend door mij gadegeslagen en ik schoof mijn stoel steeds wat verder weg. Toen de lerares ook nog vertelde dat ze onder de antibiotica zat en dat ze alleen maar inviel omdat bijna alle leraren ziek waren, kreeg ik het toch een beetje benauwd. Figuurlijk dan. Tot overmaat van ramp fluisterde de Nederlandse klasgenoot naast mij: ‘Misschien gooien ze de vliegvelden wel dicht. Dan zitten we hier straks vast.’
Ik kan je vertellen dat alle enthousiasme over deze week in één klap verdwenen was. ’s Middags liep ik door Via Rialto terug naar mijn appartement. Ineens moest ik denken aan de blog die ik twee jaar geleden had geschreven over het kleine meisje dat toen al zingend voorop de fiets bij haar vader zat en door precies dezelfde straat reed.
Ik herinnerde me dat ze een enorme rode fietshelm op haar kleine hoofdje had. Haar staartjes piepten net onder het grote gevaarte vandaan. Op de wijs van Papegaaitje, leef je nog… zong ze heel hard: ‘La-la-la-la-la-la-la-la-la-la-la…’ Haar stem galmde door de smalle straat maar dat maakte haar niets uit. En voordat ze de straat uit reden, eindigde ze haar voorstelling met een heel luid: ‘La-la-la!’
Ik stond even stil en moest glimlachen om dat moment. Opnieuw was ik ontroerd doordat God me herinnerde aan dit kleine meisje dat overal lak aan had omdat ze bij haar vader op de fiets zat. Die onbezorgd kon zingen omdat ze wist dat ze veilig was.
In Psalm 139 staat dat God, ónze Vader, al van verre mijn en jouw gedachten kent. Hij weet wat er in je omgaat en Hij wil je geruststellen.
Ik ben die week gewoon in Bologna gebleven en heb genoten van de Italiaanse lessen, de cappuccino’s, het heerlijke eten en de gastvrije mensen. Toen ik terugkwam, zei mijn man: ‘Wat zie je er ontspannen uit.’ En zo voelde ik dat ook. Nu ben ik al weer even in Nederland en af en toe bekruipt me de onrust nu de hele wereld op z’n kop ligt. Maar ook nu, in deze spannende en onzekere periode, mag ik en mag jij weten dat God aan het stuur zit en dat jij ontspannen voorop mag zitten. Met je kolossale helm des heils op om beschermd te worden tegen gedachten die niet van een liefdevolle Vader komen.
Dus zing zo hard als je kan: ‘La-la-la!’
Worden wie je bent – dat klinkt vast bekend. Veel christenen zien zichzelf als ‘werk in uitvoering’ en zijn voortdurend op zoek naar Gods plan voor hun leven. Maar is dit wel wat Hij van je vraagt? In Je bent het al! daagt Gabriëlle je uit om deze én andere overtuigingen eens scherp onder de loep te nemen. Want wat geloof jij allemaal over jezelf én over God? Wat is waarheid en wat zijn leugens? Aan de hand van sprekende voorbeelden uit de Bijbel en de dagelijkse praktijk laat ze zien wat er gebeurt als je Gods waarheid over jouw identiteit gaat omarmen.
Nieuwe berichten door Gabriëlle Dik (toon alles)
- Bronmomentje - 9 februari, 2021
- Je bent het al! - 22 december, 2020
- Mag schaamte er zijn? - 12 mei, 2020
