Ik blijf je trouw…

Laatst gaf ik een training over seksualiteit voor een groep bouwvakkers in opleiding. De jongens waren even vergeten dat ik langs zou komen en toen in plaats van de docent een vrouw voor de klas stond brandde opeens het lampje weer. O ja, mevrouw komt u over seks praten vandaag? Dat was inderdaad het geval en met glimmende oogjes gingen de jongens zitten omdat ze toch wel nieuwsgierig waren wat ik als vrouw kwam vertellen aan een groep bouwvakkers.

Op mijn vraag bij hoeveel jongens er thuis open gepraat wordt over seksualiteit, verbaas ik me dan altijd weer hoe schaars het aantal handen is wat omhoog gaat. Nog steeds wordt er in gezinnen schrikbarend weinig gesproken over seks en alles wat daar te maken heeft. Juist omdat het een aan-de-keuken-tafel gesprek zou mogen zijn! Natuurlijk is het een kwetsbaar en teer onderwerp, maar zet de radio aan, hoor de gesprekken in de keet waar de jongens hun schaft hebben of kijk eens rond. Dagelijks krijgen jongeren duizenden seksueel getinte boodschappen, en wij als christenen houden onze mond. Of als opvoeder, of als jongerenwerker, of als… wij zijn allemaal rolmodellen, en ook al zijn we niet perfect, hoe belangrijk is het dat wij erover delen en een ander geluid laten horen!

Toen ik dus in gesprek was met de jongens begonnen zij over trouw. Wat betekent trouw vandaag de dag nog? Men wil wel dat de ander trouw is aan jou, maar als je zelf gevoelens krijgt voor een ander, geldt dan die zelfde toewijding nog? Een open relatie hebben, zoals dat heet, komt steeds vaker voor. Naast je eigen relatie elkaar vrij laten om ‘vreemd’ te gaan en er een andere seksuele relatie op na te houden. Second love maakt daar natuurlijk ook open en bloot reclame voor. De ChristenUnie pleit ervoor om een campagne op te zetten over trouw, super goed! En ergens staan we als christenen voor het belang van trouw te zijn aan elkaar, maar wat de jongeren zien in de kerk is dat christenen net zo goed scheiden, vreemdgaan of relaties beëindigen omdat men in een sleur is geraakt of elkaar kwijt is.

Is het niet tijd dat wij als christenen, opvoeders, jongerenwerkers, singles eens goed te rade gaan bij onszelf, en eerder bij God, wat trouw zijn betekent en hoe we daar echt handen en voeten aan kunnen geven in onze levens. Ook al is een relatie soms keihard werken en lijkt de stekker eruit trekken de enige oplossing. Wat als we er écht voor kiezen trouw te zijn. In goede en slechte tijden, of we er nu zin in hebben of een positief gevoel over hebben of niet. Onvoorwaardelijke liefde. Dan kunnen we écht een ander geluid geven aan de jongeren. Dat trouw zijn écht een keuze is en maakt dat jij (of je partner) echt uniek, veilig en geliefd is door jou. 100%!