Toen hij thuiskwam, was Jezus hem voor […] Hij zei tegen hem: ga naar het meer, werp daar je hengel uit en haal de vis die het eerst bijt van de haak. Als je zijn bek opent, zul je een vierdrachmenstuk vinden. Neem dat mee en betaal hun voor ons allebei.
(Matteüs 17:27, NBV)
BEGRIJPEN
Toen wij een paar weken geleden bezig waren met onze belastingaangifte, moest ik denken aan het Bijbelgedeelte (Toen hij thuiskwam, was Jezus hem voor […] Hij zei tegen hem: ga naar het meer, werp daar je hengel uit en haal de vis die het eerst bijt van de haak. Als je zijn bek opent, zul je een vierdrachmenstuk vinden. Neem dat mee en betaal hun voor ons allebei.) uit Lezen. In de tijd van Jezus moesten alle Joodse mannen van twintig jaar en ouder tempelbelasting betalen: een dubbeldrachme per persoon. De belastinginners vragen aan Petrus of Jezus Zijn bijdrage eigenlijk wel afdraagt. ‘Jazeker,’ zegt Petrus stellig. Misschien dacht hij bij zichzelf: ik zal het straks voor de zekerheid nog even navragen. Of misschien maakte hij zich zorgen waar ze dat geld vandaan zouden moeten halen, en was hij al bezig zelf een oplossing te bedenken. We weten het niet. Wat we wel weten, is dat hij helemaal niets hoefde te zeggen, want als hij thuiskomt, is Jezus hem voor. Nog voordat Petrus ook maar één vraag kan stellen, komt Jezus al met de oplossing. ‘Ga naar het meer, werp daar je hengel uit en haal de vis die het eerste bijt van de haak. Als je zijn bek opent, zul je een vierdrachmenstuk vinden. Neem dat mee en betaal voor ons allebei.’
Het lijkt wel een sprookje. Dat zou ik ook wel willen als straks de belastingaanslag op de mat ploft! Toch was het niet die wonderlijke uitkomst die mijn aandacht trok. Dat waren de woorden: Jezus was hem voor… Jezus weet wat er is gebeurd en waar Petrus mee zit. En hij heeft al voor een oplossing gezorgd voordat Petrus één woord gezegd heeft.
Jullie Vader weet immers wat jullie nodig hebben, nog vóór jullie het Hem vragen. (Matt. 6:8) Deze woorden zegt Jezus tegen Zijn discipelen als Hij hun leert bidden. Hij zegt dat ze geen grote woorden of speciale formules hoeven te gebruiken, maar eenvoudigweg vol vertrouwen aan God mogen vertellen wat ze nodig hebben en hun zorgen bij Hem mogen brengen. En daarbij noemt Hij heel praktische zaken: voedsel en kleding. In Petrus’ geval was het de belasting. Het zijn zaken waar we allemaal mee te maken hebben. Jezus doet die niet af als onbelangrijk. Jullie hemelse Vader weet wel dat jullie dat alles nodig hebben. (Matt. 6:32)
Wat kent God ons toch goed. Hij weet dat wij mensen de neiging hebben om ons zorgen te maken, om problemen te zien waar die misschien nog helemaal niet zijn. Hoe moet het straks als… En in ons hoofd zijn we al bezig om allerlei oplossingen te bedenken. Maar de Bijbel leert ons: Vertrouw op de Heer met heel je hart, steun niet op eigen inzicht. Denk aan hem bij alles wat je doet, dan baant Hij voor jou de weg. (Spreuken 3:5-6)
Wat een liefde spreekt daaruit. Wat een troost om te weten dat niets wat ons overkomt voor Hem als een verrassing komt. Hij is erop voorbereid, ook al zijn wij dat vaak niet. Hij is ons vóór.
NALEVEN
God stuurde Petrus een vis. Het kan best zijn dat Jezus die munt op wonderlijke wijze in de bek van die vis plaatste op het moment dat Petrus hem aan de haak sloeg, maar ik acht het waarschijnlijker dat Hij die vis al weken of maanden, of misschien zelfs jaren eerder naar een plek stuurde waar een onfortuinlijke bootreiziger die munt uit zijn handen in het water liet vallen, zodat de vis hem – gloep! – inslikte, en er vervolgens mee rondzwom, totdat Jezus hem naar de oever stuurde waar Petrus met zijn hengel zat.
Zo geloof ik dat God ook voor jou en mij achter de schermen bezig is met het beantwoorden van onze gebeden; dat Hij bij wijze van spreken ook voor ons een vis op pad stuurt op het moment dat wij onze nood bij hem bekend maken, of misschien al ver daarvoor. Hoelang die vis moet rondzwemmen, weet God alleen. Hij weet wanneer de tijd rijp is om ons die vis met Zijn antwoord in handen te geven. Hij weet of we een vis met een letterlijke verhoring van ons gebed nodig hebben, of iets anders. Durf je Hem daarin te vertrouwen? Durf je erop te vertrouwen dat Hij, als je Hem om een vis vraagt, je geen slang zal geven? Dat Hij het goede met je voorheeft?
Vertel Hem vandaag wat je nodig hebt en waar je je zorgen over maakt. Schrijf het desnoods op een kaartje en teken er een visje bij, om je eraan te herinneren dat God een ‘vis’ voor jou op pad stuurt, dat Hij jouw gebed serieus neemt. Soms heb je zoiets tastbaars nodig om dingen los te kunnen laten. Een paar jaar geleden heb ik dat een tijdje gedaan. Ik schreef al mijn gebeden op kaartjes en stopte ze in een doosje. Toen ik er kort geleden weer eens in keek, merkte ik dat heel wat van mijn zorgen en problemen inmiddels achterhaald waren, soms opgelost op een manier die ik zelf niet had kunnen bedenken. Een enkele keer wist ik niet eens meer dat ik ervoor gebeden had! Die kaartjes haalde ik uit het doosje. Andere stopte ik terug, in de wetenschap dat ze bij mijn Vader in de hemel in goede handen zijn. Hij vergeet onze gebeden niet!