Ruimte en rust – dat zijn de eerste woorden die bij me opkomen als ik een weide zie. Ik houd van de oer-Hollandse weilanden, die volop aanwezig zijn in mijn omgeving. Als mijn hoofd vol zit met gedachten is het heerlijk om een wandeling buiten de stad te maken!
In een sfeer van rust kan er ruimte ontstaan voor iets anders, iets nieuws. Je aandacht wordt niet opgeëist door de drukte van je gezin of door de verplichtingen op je werk. Er is tijd om stil te staan bij jezelf. Om dingen te verwerken. Om je te bezinnen op je leven met God.
Weet je wat zo mooi is? God zélf geeft ons rust en ruimte. Veel mensen zien het geloof als iets wat benauwend is. In hun ogen ben je gebonden aan regels en beperkingen. Maar God wil ons juist vrede en bevrijding geven.
Onze omstandigheden kunnen ons benauwen. Het leven kan je soms letterlijk of figuurlijk tegen de muur zetten. Als je denkt geen kant op te kunnen, kijk dan naar je Vader in de hemel. De schrijver van Psalm 118 heeft het prachtig verwoord. Als je opgesloten zit in de moeiten, roep dan maar tot God. Hij is bij je. Als je het van mensen verwacht, zul je vaak teleurgesteld worden. Maar met de HEERE aan je zijde heb je niets te vrezen. Hij zet je in de ruimte van zijn liefde en genade.
Tekst: © Sestra dagboek (diverse auteurs)