Moet het fijn zijn of mag het ook pijn doen? Deze woorden uit het interview met Henk Binnendijk raakten me, want inderdaad, het lijkt wel of het altijd en overal fijn moet zijn. Op social media laten we vooral de fijne kant zien. En wie geeft er eerlijk antwoord op de vraag: hoe is het met je? De schaduwkanten worden niet benoemd, weggekeken, verborgen en verzwegen. Misschien omdat we niet zo goed weten hoe we met die schaduwkant moeten omgaan.
De – belangrijke – vraag die dat bij mij oproept, is: moet het leven altijd maar fijn zijn, of mag het ook (een beetje) pijn doen? De ‘doornen en distelen’, de schurende steentjes in je loopschoenen, de zweetdruppels van het klimmen… Of liever niet?
Allereerst een kanttekening: want er ís pijn die je mentaal of fysiek en onrechtmatig wordt aangedaan. Maar dat is niet wat ik bedoel. Ik heb het eerder over pijn als in ziekte, zorgen, onenigheid, iets of iemand missen.
Ik zou het je zo graag rechtstreeks tegen je willen zeggen: wees niet bang voor tegenslag, tranen, pijn. Het maakt deel uit van het leven; laat het erbij horen. Nee, het is niet wat je in de eerste instantie zou kiezen of op je bucketlist staat, maar weet je… het levert je uiteindelijk vaak mooie dingen, inzichten en tijden op. Wellicht anders dan je gedacht had, maar toch…
Ook ik ken momenten van pijn, verdriet, boosheid, onmacht en nee, dat voelde niet per se fijn. Nee, zeker niet. En toch begin ik steeds meer te beseffen dat je, om te kunnen blinken, goud te zijn, gelouterd moet worden.
Bij het louteren van goud en zilver doet de smelter het onzuivere metaal in een pot boven het heetste vuur dat hij kan maken. Als het metaal in de pot kookt, wordt de ‘droesem’ – dat wil zeggen de onzuiverheden – naar de oppervlakte gedreven en eraf geschept. Dit proces ging net zo lang door totdat alle onzuiverheden verwijderd waren en er niets anders dan alleen het zuivere metaal was overgebleven.
Er wordt gezegd dat de smelter, als hij zich over de pot heen boog, pas tevreden was als hij zijn spiegelbeeld helder en zuiver kon zien in het oppervlak. Zo blijft ook de Heer, als onze smelter, ons voortdurend onderwerpen aan vuurproeven, totdat Hij Zijn Eigen beeld zonder vervormingen in ons leven weerspiegeld ziet. Beproevingen en moeiten zijn de smeltkroes waarin God je zuivert en reinigt, totdat ze aan de eisen van Zijn heiligheid beantwoorden.
Heb je het op dit moment moeilijk? Is het heet in de ‘louterpan’? Vind je het leven soms bar oneerlijk? Luister dan dit lied en vraag jezelf eens af: wil je écht zilver of goud zijn?
* Cursieve gedeelte deels overgenomen van de site van Dereck Prince.