Het doek valt op ons toneel in de vorm van dikke duisternis, die drie uur duurt. Het Licht van de wereld staat op het punt gedoofd te worden, al is het maar voor korte tijd. Net voor Hij zijn laatste adem uitblaast, schreeuwt Jezus met luide stem: ‘Vader, in uw handen leg ik mijn geest’ (Lucas 23:46). Hij gebruikt, heel toepasselijk, zijn laatste adem om het vertrouwen uit te roepen waarop zijn hele leven was gebaseerd.
Maar ik denk dat we deze woorden van vertrouwen pas naar waarde kunnen schatten, als we ook kijken naar zijn woorden van een paar tellen daarvoor. Ik denk dat zijn schreeuw ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten?’ hét moment was waarop de zonden van de hele mensheid, van verleden, heden en toekomst, op Christus neerkwamen en de volle beker van Gods toorn uitgegoten werd. Ik geloof dat Jezus, om de zonden te dragen, ook moest verdragen dat Hij van zijn Vader gescheiden werd.
Hoewel Christus zijn Vader moest missen en daar die ondraaglijke pijn van moest ondergaan, vind ik het zo aangrijpend dat Hij zijn laatste adem uitblaast in de volle zekerheid van zijn Vaders betrouwbaarheid. Het lichaam van de Gever van het leven hing daar levenloos. Het was volbracht. Hij had zijn laatste adem opgegeven, zodat de mensheid ooit meer opgegeven zou zijn.
Enkele jaren geleden mocht ik deelnemen aan een indrukwekkende bijeenkomst. Dertigduizend studenten waren bij elkaar gekomen op een enorm veld in Memphis, Tennessee. Eerst hoorden we een krachtige boodschap over het kruis. Daarna kwamen er twee jonge mannen de heuvel af lopen met een groot, houten kruis. De twee studenten, gebogen onder het gewicht, droegen het zware kruis door de menigte naar een plek vlak voor het podium en zetten het daar overeind.
Wat er toen gebeurde, had niemand kunnen voorspellen. Van alle kanten begonnen er studenten naar het kruis toe te rennen. Als ik eraan terugdenk, begin ik weer te huilen. Het geluid van hun snikken vulde de lucht. Ze tilden het kruis op van de grond en begonnen het door te geven, hoog boven hun hoofden. Zo ging het kruis de hele menigte over, de heuvel op. Ik krijg er nog kippenvel van als ik voor me zie hoe berouwvolle zondaars een schuilplaats vonden in de schaduw van dat kruis.
Ben je er in al je wereldwijsheid al veel te lang vandaan gebleven? Ren dan naar het kruis!
Tekst: © Ontmoet Jezus (Beth Moore)
