‘Dank u wel’ zeggen

‘En wat zeg je dan?’ Welke ouder zegt dit niet tegen een kind als het iets krijgt? Want het hoort om iemand te bedanken als je iets krijgt. En zeg nou zelf: het is ook leuk als je iets aan iemand geeft dat de ander laat merken er dankbaar voor te zijn. Vooral als het iets is waar je je best op hebt gedaan, om iemand blij te maken.

Stel je voor dat je zoiets aan iemand geeft en diegene geeneens dank je wel zegt. Erger nog dat diegene tegenover anderen doet voorkomen alsof ze het cadeautje zelf gekocht of gemaakt heeft en dat ze het ook nog zo verdiend heeft.

Ik was dus laatst zo’n ondankbaar persoon. Ik was heel erg aan het twijfelen over twee banen. Diep in mijn hart wist ik eigenlijk wel welke keus ik moest maken maar allerlei ‘verstandige’ redeneringen hielden mij tegen. En ik twijfelde en ik bad. En door het lezen van een artikel begreep ik dat de keuze mij vrij was. God liet mij zelf de keuze om te kiezen. Net zoals je je kind vrij laat in een keuze om te zien waar ze voor kiezen. En ik koos voor het verkeerde.

Ik koos voor veiligheid en eigen vastigheid terwijl ik had kunnen kiezen voor een stap in vertrouwen op God met een baan die mij veel voldoening kon geven. God had mij zelf de vrije keus gegeven maar Hij wist dat ik op deze manier een verkeerde keuze maakte. Ik had de verkeerde redeneringen. En net als een liefdevolle Vader duwde Hij mij zachtjes de andere kant op. Ik kreeg van de andere baan een voorstel met zekerheid, de uren die ik wilde.

Ik was ontzettend blij en eigenlijk voelde ik me trots. Toen ik weer ging bidden was het stil. Afwijzend stil. Ik voelde me verdrietig. God, heb ik toch de verkeerde keuze gemaakt? Had ik het anders moeten doen? En ineens besefte ik het: Ik stelde totaal een verkeerde vraag. Ik zat er helemaal naast. God had mij een ontzettend mooi cadeau gegeven, speciaal voor mij aangepast. En ik was er blij mee, zeker! Maar ik deed ook een beetje of het mijn eigen verdienste was. En erger nog: ik behandelde het cadeau alsof er nu ineens een duveltje uit een doosje kon komen.

Beschaamd heb ik mijn hoofd gebogen. Wat een ondankbaarheid naar mijn Vader toe. ‘Het spijt me, Vader. Ontzettend bedankt.’ Ik heb een dankoffer gebracht om uiting te geven aan mijn dankbaarheid en God gaf mij ontzettend veel vreugde terug. Wat een liefdevolle Vader hebben we toch! Ik kan niet meer stoppen met Hem te danken voor alles wat ik gekregen heb!

Vergeet jij het ook niet? God te danken voor al het goeds wat Hij je gegeven heeft?
Eén ding weet ik zeker: je krijgt er ontzettend veel vreugde voor terug!
Wij hebben een Vader die van ons houdt en voor ons zorgt. Dank U, Vader!