Je hebt een grapje over een man die iemand anders voor tienduizend euro inhuurt om zijn zorgen over te nemen: ‘En waar gaat u mij van betalen?’ vroeg de man die zich beschikbaar stelde voor deze functie. ‘Daar mag jij je vanaf nu zorgen over maken.’
Ik zou ook heel goed voor deze functie kunnen solliciteren. Ik ben een ster in zorgen maken. Het maakt niet uit of het probleem groot of klein is, ik kan er uren over tobben. Van onder naar boven, van achter naar voren. Het zorgenprobleem wordt van top tot teen herkauwd.
En eigenlijk is het wel een beetje gek, want ik heb Iemand die tegen mij gezegd heeft dat ik me geen zorgen hoef te maken. En niet zomaar van: ach joh, daar hoef je je geen zorgen over te maken. Nee! Deze Persoon heeft zelfs gezegd dat ik al mijn zorgen aan Hem mag geven. Zonder te betalen! En Hij vroeg zich eigenlijk af of ik het probleem kon oplossen met zorgen maken? Of ik er überhaupt iets aan kon veranderen? Het antwoord is uiteraard nee. Toch denk ik blijkbaar dat ik dat wel kan, zo vaak als ik me zorgen maak.
Laatst nog. Ik maakte me zorgen over mijn werk en over de kinderopvang. En ergens in mijn achterhoofd klonk wel het stemmetje: ‘Maak je geen zorgen, vertrouw Mij.’ Maar het is soms wel heel moeilijk om dit in de praktijk te brengen. Ik had mijn dochtertje net opgehaald bij een vriendinnetje en terwijl we naar huis liepen, dwaalden mijn gedachten toch weer af en begon ik te tobben. En net op dat moment liep ik de gastouder van mijn kinderen tegen het lijf en we maakten even een praatje. Zomaar tussen neus en lippen door zei ze iets over de opvang wat eigenlijk een heel stuk van mijn zorgen wegnam. Waar had ik me druk om gemaakt?
Het was als een knipoog van God: ‘Ik zei toch dat jij je geen zorgen over hoefde te maken?’ Wat is het goed om te weten dat we een hemelse Vader hebben die ont zorgt en die te hulp schiet en openbaart op de momenten dat het tegen zit. God zorgt!