Van de week schrok ik vroeg in de ochtend wakker. En of ik er nu van gedroomd heb of niet; ik werd wakker met de gedachte aan Noach. Noach, een geliefd persoon in kinderbijbels en prentenboeken. Misschien dacht ik eraan, omdat ik de avond ervoor het verhaal voorgelezen had aan mijn zoontje. Hoe leuk om te vertellen over al die dieren die in de ark gingen. Vooral de geluiden nadoen die alle dieren maken. Noach en zijn familie hoog en droog in de ark. Maar sinds deze week begrijp ik er niets meer van.
Had hij geen buren die enigszins aardig waren? Hadden zijn zoons geen vrienden of kennissen? En hun schoonfamilie? Was er dan niemand om voor te pleiten? Zoals Abraham gepleit had voor Sodom? Ik vond het een afgrijselijke gedachte…
Noach was rechtvaardig en de rest van de mensheid werd slechter en gewelddadiger. Ik begrijp het niet. Hoe groot was het verschil dan tussen Noach en de rest van de mensen? Ik ben momenteel ook niet zo heel dol op alles wat er in deze wereld gebeurt, maar de hele wereld laten verdrinken….
Ik begrijp het niet. Wat moet ik met dit verhaal? Wat betekent dit voor ons?
Ik moet je eerlijk zeggen dat ik voor het eerst van mijn leven hoopte dat een verhaal uit de Bijbel niet waar was. Want elke keer dat ik nu het verhaal lees, moet ik denken aan al die mensen die toen het oordeel over zich heen kregen. En ik weet ook wel dat Noach zelf de beslissing niet heeft genomen.
Maar toch.
Ik blijf maar denken, had Noach dan geen vrienden? Was er echt niemand om voor te pleiten? Wat zou ik doen in zijn plaats? Wat zou jij doen? Hoe denk jij erover?
Vanavond het verhaal van David en Goliath maar eens voorlezen. En hopen dat ik daar geen nachtmerries van krijg!