Laatst las ik een oproep op Instagram die zei dat we moeten stoppen met persoonlijke, al dan niet negatieve, updates op Facebook te zetten. Maar ik ben het daar niet mee eens! Totaal niet.
Tijdens mijn ziek-zijn de afgelopen tien maanden heb ik door persoonlijke berichtjes over mijn situatie op social media de mensen om me heen op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen. Daardoor hoefde ik niet persoonlijk iedereen te informeren én ik lag natuurlijk voor een groot gedeelte in Zwitserland in het ziekenhuis waardoor veel mensen niet langs konden komen. Vaak was ik te ziek om zelfs de mensen dicht bij mij op de hoogte te houden.
Maar als ik er wel toe in staat was, deelde ik over de heftige gewaarwording van het feit dat je het ene moment nog kerngezond bent en het volgende ernstig ziek. In de eerste instantie ben je vooral bezig met overleven en lichamelijk herstellen, maar wat ik zelf totaal onderschat heb, is het geestelijke en emotionele herstel. Dit proces vraagt veel van me, maar hoe heftig ook, het heeft me ook al veel gegeven, zoals veel levenswijsheid en het inzicht dat mensen die ziek zijn geweest ook daarna – of eerder voornámelijk daarna – steun en troost nodig hebben van de mensen om zich heen. Juist op het moment dat iedereen denkt dat je weer beter bent en je er weer blakend uitziet.
Mijn arts in het ziekenhuis in Winterthur (CH) had me daar ook op voorbereid. Hij zei op een dag tegen me: ‘Frau van den Berg, lichamelijk herstellen is één, maar het met je hoofd bolwerken, is écht een tweede. Daar heb je tijd voor nodig.’ Niets is minder waar.
En het is zo wonderlijk dat juist door het delen van mijn verhaal, mijn worstelingen en mijn intimiteit met God tijdens deze lijdenstijd, veel mensen bemoedigd zijn. Ik heb zo veel berichtjes gekregen van mensen die mij bedankten voor het delen van mijn verhaal.
Een jonge vrouw schreef mij over haar eigen ervaring in dit geheel. Ze vertelde me dat ze zich herkende in wat ik zei over de mentale instabiliteit die voorkomt uit de verwerking na een heftige periode. Het proces heeft haar gesterkt en verzwakt. Het heeft haar geloof versterkt, maar ook verwart. Mensen snappen dit soort dingen niet zolang ze ze zelf niet doormaken of van dichtbij meemaken.
En dat klopt. We hebben zo snel onze mening klaar, in plaats van dat we oprecht luisteren of zoeken naar een manier waarop we een hand en voet kunnen zijn voor iemand die het moeilijk heeft. Dit proces heeft me verrijkt, omdat ik nu op een andere manier naar andere mensen in nood kijk. Ik heb zo veel meer inlevingsvermogen en heb ontdekt dat een luisterend oor bieden vaak datgene is wat een ander nodig heeft. Geen verklaringen of oplossingen. Gewoon een moment van zijn!
Ik wil je graag bemoedigen met de bemoediging die ik kreeg was: ‘Leef dag voor dag en geniet!’ Ondanks de verwerking en de struggles. Wees je bewust van je zegeningen, in welke vorm dan ook, dat helpt je door het proces heen en die vormen je als vrouw. Durf de confrontatie aan te gaan met dat waarmee je worstelt en zie dat als een APK om je weer sterk te maken en met wat nieuwe onderdelen en reparaties op de plek te brengen waar God je hebben wil.
Hij heeft een plan met alles wat je doormaakt, want Hij laat alle dingen meewerken ten goede. Hoe tof is het dat de God Die de hemel en de aarde maakte, de sterren en de oceanen, ook jou schiep Zijn werk in jou ten uitvoer brengt, omdat Hij weet dat de wereld jou nodig heeft! Jij mag tot zegen zijn van vele mensen.
Dus deel juist je proces met anderen, laat het tot bemoediging zijn van anderen en laten we alsjeblieft de lat van perfectie afleggen en kwetsbaar durven zijn. Want één ding is zeker; in onze zwakheid wordt Gods grootheid zichtbaar!
Hoe zie jij dat terug in je leven?
Nieuwe berichten door Marije van den Berg (toon alles)
- Leef! - 1 augustus, 2019
- Laat jezelf zien! - 1 maart, 2019
- Laat je echte ‘ik’ zien - 24 januari, 2019
