De nieuwe Lynn Austin, nog een boek over coaching… Mijn boekenkast staat vól! Met mooie boeken, die ik met veel plezier gelezen heb, met half gelezen boeken en zelfs met impulsaankopen die ik nooit heb gelezen. Maar ja, het is toch zonde om boeken weg te gooien?!
Toch is de tijd aangebroken om ook mijn boeken te simplifyen! Je kunt je misschien voorstellen wat we gedaan hebben: alle boeken verzameld en op tafel gelegd. De reactie van Ruben, onze oudste was, vol ontzag: ‘Het lijken wel wolkenkrabbers!’ Jep!
Tja, en dan… Hoe ga je selecteren? Wat mij enorm hielp was me te realiseren wat het doel is van een boek: informatie overdragen. Zodat jij een nieuw inzicht ontvangt of kunt genieten en ontspannen. Veel van mijn boeken hebben hun doel bereikt: ik heb ze gelezen en er iets uit meegenomen wat (in meer of mindere mate) mijn leven heeft verrijkt! That’s it!
Kijkend naar de wolkenkrabbers vroeg ik me of hoeveel van deze boeken ik in de loop van de jaren herlezen heb. Niet veel. Er nog eens bij gepakt om iets na te zoeken? Ook niet heel veel. In welke kookboeken recepten staan die we geprobeerd hebben en die blijvertjes zijn? Een paar.
Als ik die paar nou bewaar en de rest gewoon weg doe.
Maar toen kwam ik dat ene boek tegen, gekocht heb na een christelijke conferentie, waarvan ik echt dacht dat ik het zou lezen. Dat was zeven jaar geleden… “Tineke”, dacht ik, “als je het de afgelopen zeven jaar niet gelezen hebt, echt, dan ga je het nu ook niet ineens doen!” Weg ermee dus! Dat voelde als een opluchting, want ik gaf mezelf in feite permissie het van mijn mentale to do-lijst af te halen. Lekker! Het leek me een goed idee om alle ongelezen boeken gewoon maar weg te doen en bij twijfel het boek twee weken te laten liggen om mezelf de kans te geven erin te beginnen. Zo niet, dan ging het alsnog weg.
Vervolgens ontdekte ik een stapeltje voor-de-helft-gelezen-boeken, nog niet afgestreepte to do’s… niet fijn! Maar in uitlezen had ik ook geen zin meer; ik had de hoofdgedachte wel gepakt of de boeken voelden niet meer als ‘voor nu’. Ook in deze gevallen gaf ik mezelf toestemming om los te laten: een half gelezen boek is prima! Het heeft zijn doel bereikt.
Wat overbleef waren boeken die (ooit) iets hebben toegevoegd aan mijn leven. Ik ben fan geweest van Isabel Allende. Ik kocht in mijn studententijd van mijn schamele centjes haar boeken. Die staan voor mooie herinneringen: een gevoel van rijkdom en wegdromen in andere werelden. Ik realiseerde me echter dat ik daarvoor de boeken niet nodig had: de mooie herinneringen blijven, ook als de boeken er niet meer zijn. Dáág, stapel Allendes.
Als ik nu mijn boekenkast open, zie ik alleen boeken staan waar ik blij van wordt, die betekenis voor me hebben. Dat geeft een rijk gevoel!
In totaal hebben we zo’n 60-70% van onze boeken weggegeven en hebben we er nog zo’n 100 over. Dat vind ik nog vrij veel, dus wellicht volgt er binnenkort nog een versimpelronde :-). Wegdoen blijkt vaak maar heel even moeilijk te zijn. Achteraf zorgt het bij mij vaak voor blijdschap en rust en het idee dat ik de regie in handen heb over mijn spullen. Zij beheersen mij niet, ik mag over hen heersen. Precies zoals God zei in Genesis 1: 28! Dat voelt goed!
Ik heb de Isabel Allendes nog niet gemist en hoop dat iemand anders zich nu heel rijk voelt en wegdroomt naar andere werelden – dan doet het boek waar het voor gemaakt is in plaats van weg te stoffen in mijn boekenkast.
Nieuwe berichten door Tineke Wuister (toon alles)
- Een optimale start - 17 januari, 2018
- Minimalisten don’ts - 21 oktober, 2016
- Leven met aandacht - 23 september, 2016
