Leven en dood, vreugde en verdriet, begin en einde: die contrasten horen bij het leven hier op aarde. Maar we mogen ook spreken van troost en God verkondigen als de Levende. De uitersten mogen benoemd worden. God is het begin en het einde. In dat contrast van leven en dood, van licht en duisternis is God aanwezig: ‘Ik ben Die Ik ben’. In de NBV wordt dat vertaald als ‘Ik ben Die er zijn zal’.
Daarmee wordt hetzelfde bedoeld als aan het begin van het evangelie van Matteüs. De evangelist vertelt hoe een engel Jozef in een droom duidelijk maakt dat zijn aanstaande vrouw op een bijzondere wijze zwanger is geworden en dat dit kindje speciaal zal zijn. De engel gebruikt daarvoor woorden van de profeet Jesaja. Het jongetje zal de naam Immanuel krijgen: ‘God met ons’, God Die er zal zijn, Die bij ons zal zijn.
‘Ik ben Die er zijn zal’ – zo heeft God Zich aan Mozes, en door Mozes aan alle Israëlieten, bekendgemaakt. Dat heeft het volk een gevoel van veiligheid en zekerheid gegeven. Hun bestaan was verzekerd in Hem. Hij waakte over hen. In de verhalen over de woestijntijd van Israël komt dat telkens weer naar voren: overdag in de vorm van de wolkkolom die voor hen uitging, ’s nachts in een vuurkolom. Door Zijn Naam – ‘Ik zal er zijn’ – belooft God trouw aan Zijn volk.
In Jezus wordt die belofte bevestigd en vervuld. Het Oude Testament staat helaas ook vol met verhalen waarin dat vertrouwen van Israëls kant ontbrak. Die tonen ons dat Israël niet onder de vleugels van de Heer zijn bescherming zocht, maar andere vleugels uitprobeerde. Die verhalen vertellen dat Israël zijn heil zocht aan andere tafels. Weg zekerheid, weg veiligheid. Hallo angst, hallo duisternis.
Soms is het heel duister in ons leven. Maar hoe donkerder de nacht, hoe beter het Licht dat gekomen is zichtbaar is. Daar mogen we ons oog op richten, ons hart aan warmen. Dat is vertrouwen op Zijn aanwezigheid. Vertrouwen op Hem, dat is schuilen bij de Heer: je laven aan Zijn goedheid, Zijn zorg, Zijn troost. Om daarna bemoedigd, sterker verder te gaan. Schuilen bij Hem betekent: drinken uit de bron van het leven, om zelf over te stromen van levend water, dat wil zeggen, de Geest van God. Schuilen bij Hem betekent: hoop houden. In Zijn licht zien wij licht.
Psalm 36 vertelt ons dat het goed is om op de Heer te vertrouwen. Als wij onze toevlucht bij Hem zoeken dan kan Hij Zijn Naam waarmaken. Als wij onze hulp verwachten van de Heer, dan zal Hij waarmaken dat Hij er is. In leven en in sterven, tot in eeuwigheid.
Tekst: © God vinden in het gewone (Mirjam Kollenstaart)
In het gewone leven, in de alledaagse situaties, in werk of gezin – er is altijd wel iets wat je kan herinneren aan God. Toch lukt het niet altijd om op die manier naar je leven en de wereld om je heen te kijken. De 52 overdenkingen in God vinden in het gewone zijn een voorbeeld en een blijvende herinnering om op elk moment God te verwachten en hem in het gewone te herkennen.